बोधसुधा | Bodhasudha

( १६) पुप्पफळेयुत वृक्ष विलैसती । पक्षी फिरतां उत्तम दिसती ॥ दोघांनीं श्री बागेला ॥ ४ ॥ विनय० ॥ दिवस आणि रात्रच. दिड्या. सूये आला उदयाद्रिनरी पाहें । ऊठ लागे कामास सौख्य नाहे । दिवस आलासे काम करायाला । रात्र येते विश्रांति द्यावयाला ॥ १ ॥ कसे पक्षी रजनीस धरीं येती । पडुनि घरवट्यांमाधि सुखं नीज घेती । दिवस येतां वर चरायास जाती । दिशा दाही मैक्ष्या्थ हिंडताती ॥ २ ॥ पशू रानीं चांवती बघ सकाळीं । वरीं येती बुडतांच अंग्रुमाळी । दिवस घाळविती काम करुन सारा । स्वस्थ रात्रीं घेतात गृहीं थारा ॥ ३ ॥ पळ हि कामाविण घाळवीं न वांयां । हौस चित्तीं धर काम बहु कराया । काम करितां तुन ळाभ होय मोठा । अन्न वस्राळा नये कधीं तोटा ॥ ४ ॥ काम करवेना सर्वदा तुझ्यानें । करवतें तों तें करीं आदराने । १ फुलें व फळे यांणी युक्त. २ शोभतात. ३ शोभा. ४ उ- दयाचळावर. सूर्य उगवतो त्या ठिकाणीं. ५ घे. ६ विसांवा. ७ खाणं मिळवण्याकरितां. ८ सूर्य. ९ सगळा, १० आश्रय, २११ व्यथ, १२ मनापासून.