स्मृति ग्रंथ | Samrti Granth

परमपृज्य आचार्यश्रींच्या ध्वनिमुद्रित मौलिक उपदेशातील अमोल अदे ( श्री भत्र कुथर्णिरी येये आचांश्रीच्या आपल्या सल्टेखना-महान्रताच्या २५ व्या दिवशी गुरुवार दिनांक ८-९-५५ रोजी साय॑कादी ५-१० ते ५-३२ परयत २२ मिनिटे मराटी भाषरेतून जो विश्व- कल्याणकारी उपदेश दिला तो ध्वनिमुद्रित ( ०००१५ ) करण्यात आल आहे त्यावरून ) « अकरा अगे व चौदा प्र शास्र महासमुद्र अह. त्याचे वर्णन करणारे आज कोणी केवली नाहीत) श्रतकेबलीढी नाहीत. आमच्यासारखे क्षुद्र काय व्रणेन करणार्‌ १ आत्म्याचं कल्याण करणारी जिनवाणी सरस्वती श्रतदेबी आदे. ती अनंत समुद्रातकी आहे. ही जिनवाणी जो कोणी धारण करील त्या जीवाचं | कल्याण होईल, त्यापैकी एक अक्षर, “३७” है एकच अक्षर जो धारण करतो न्या जीवाचं सुद्धा कल्याण होत॑, सम्मेदशिखरजीवर भाडण करणार दान वानर या मंत्राच्या स्मरणानं ख्वर्गाला गेले, याच्या स्मरणानं गापाल सुदर्शन शेठ होऊन मोक्षाला गेला, सप्त ब्यसनधारी अंजनचोर देखील मोक्षाला गेला. असे भनेकजण मोक्षाला गेलेत, है तर सोडा ! नीच जातीचा कुन्ना जीवंधरकुमाराच्या उपदेशानं सद्गतीला गेला. इतका महिमा जिनधर्माचा आदे. प्रतु तो ध्र खन्या अर्थान कोण धारण करतौ ? जैन होऊन सुद्धा जिनधर्मावर विश्वास नाही. अनंत कालापासून जीव व पुठ्ल हे दोन्ही भिन्न भिन्न आहेत असे सब जग म्हृणतं, परंतु विखास नाही. पुद्रलाला जीर व॒ जीवाज्ञा पुद्रल मानीत आलं अहि, दोन्हीचे गुणधम भलग हित. टे दोन्ही अलग अलग आहेत. जीव पुद्रल अहि का ? का पुद्रल जीव आहे ® पुद्रल तर्‌ जड भाहे. स्पर्श, ६ रस, गंध, वण त्याचे गुण आहेत. ज्ञान दर्शनरूप चेतना टे लक्षण जीवाचे आहे. आपण तर जीव आहोत, जीवाचं कल्याण करण, त्याला अनंत सुखाला पाहयोचपिणं अप्लं काम आहे. परतु मोहनीय कर्मानं जग सगल भुटून गेलं आह. दशंन-मोहनीय कम सम्यक्वाचा घात कते. चात्ति मोहनीय कर्म चारित्राचा घात करते. तर आपण काय केलं पाहिजे ? सुख प्राप्त करण्पाकरिता काय केलं पाहिजे ! दर्शन मोहनीय कर्माचा क्षय करण्याकरिता सम्यक्त्व धारण केल पाहिजे व चारित्रि मोहनीय कर्माचा क्षय करण्याकरिता संयम धारण करावा. हाच आमचा आदश आह व हाच उपदेश अदे. ४ अनंत कालापासन जीव मिथ्यात्व कर्माच्या योगान सप्तारामध्ये पिरत आहे, म्हणन मिथ्या कर्माचा नाश केला पाहिजे. सम्यक्व धारण केलं पाहिजे सम्यक्व काय आदे £ याच समग्र वर्णन कुदकुंदा- ५ चायानी समयसार, नियमसार, प्रवचनसार, पचास्तिकाय, अष्टपाहृड आदि प्रधांमध्ये केलं आहे. परण याच्यावर्‌ श्रद्धा ठेबवो कोण ! आपल आलकल्याण करून घेणारा जीवच श्रद्धा ठेवून सुख कशानं होल याचा अनुभव घेतो. असंच संसारामध्ये फिरात्रपाच असेल तर,-अनादि कालाप्रामून पिरत आलाच अहि. उपाय # नाही. त्तर आपण कराय केत्ते पाहिजे ? ८ दशन - मोहनीय कर्माचा क्षय केला पाहिजे. दशन-मोहनीय कर्माचा क्षय आत्मर्चितनाने होतो, कर्माची निजरा आत्म-चिंतनाने होते. दान श्रना केली तर पुष्यवंध होतो. লীমবাসা केली तर ¢ पुण्यवध होता. हरएक धर्मकायं ( शुभग्रवत्ति ) पुण्यबेधाला कारण आहे. पर्‌तु केवलज्ञान होण्पाला, अनंत