संत सखाराम | Sant Sakhaaraam

९ नीट र्न ् त अ आली की टा न आरा. अ दन जायची ते जास्तच हंसायचे. चांदण्या रात्री मला फिरायला न्यायचे आणि किेत्ती-कित्ती खय्याळपरणे बोलायचे ! इथे आले की पाहशीलच आतां ! लक्ष्मी : इथं येणार आहेत आतां १ न गनी जनी चिट पिटी ती सी गन र टी चिली पिटी टी टी टी चिन विमल ; हो ! अग फोटो किती काढलेत आम्ही दोघांचे. मी नको नको म्हणत असतांनाहि पंजाची ड्रेसमध्ये माझा फोटो काढलाय त्यांनीं. माझ्या अनिलचा तर त्यांनीं पाठीवर घेऊन फोटो काढलाय. फोटोग्राफर सुद्धां पोट घरून हसत होता. खोली भरून गेलीय फोटोनीं, तूं नाहीं काढलास तुझ्या नवऱ्याबरो बर फोटो १ ठुमचा दोघांचा इथं एकहि फोटो दिसत नाहीं. ( लक्ष्मीच्या जवळ जाऊन ) कां काढला नाहींत दोघांचा फोटो १ ( आश्चर्यानं ) लक्ष्मी, डोळ्यांत पाणी कां आलं तुझ्या १ हेवा वाटला माझा तुला ? लक्ष्मी : नाहीं ग विमल ! खूप खूप समाधान वाटलं मला ! तं संसारांत सुखी आहेस हे ऐकून आनंदाने अश्रू आले माझ्या डोळ्यांतून ! असाच सुखानं संसार कर ! विमल १ आजीवाईसारखा आशिर्वाद देते आहेस मला ! तंं संसारांत सुखी नाहींस वाटत ? लक्ष्मी : ( अडखळत ) मी १ कुणी-कुणी सांगितलं तुला मी संसारांत सुग्वी नाहीं म्हणून १ मी सुखी आहे, खूप-खूप सुखी आहें ग ! [थिमळ : मग तुम्ही दोघांनीं साधा फोटोहि कां काढला नाहीं? तंं सांगायच नाहीस त्यांना, आपण दोघांनीं फौटो काढूं या म्हणून ! लक्ष्मी : ( जास्त अडखळत ) मो - मी कशी सांगूं ? [विमळ : कधीं फिरायला गेली होतीस त्यांच्याबरोबर १ लक्ष्मी : इथ - इथं गांवांत काय फिरायच ! [विमळ १ मनमोकळेपणानं कधी बोलत बसतां तुम्हीं ? लक्ष्मी : आम्हीं ना, अग खूप-खूप बोलत बसतो. [विमळ : खोटं-सगळं खोटं |! ४...»