भारत वर्षीय प्राचीन ऐतिहासिक कोश | Bhaarat Varshhiiya Praachiin Aitihaasik Kosh

थंशि. € बाळायाला माराााळवकमकाळामताधवााााभममाकवाामकााकाककामहनाामभवममककाळआाधवामाकभयालाराधहमरावमाागा लावावा रस, तैत्तिरी, कापिमुब, असाही एक! भेद आहे. कक्षकुल्येत्यन, आंगिरस, वाहस्पत्य, भारद्या्, वांदून, मात- वचस, असे पांच, किंवा, आंणगिरस, । वांदुन, मातवचस, असे तीन, मिळून 3 उभय भेदाने अशा प्रवरांचे होत. कापि-| कुलोत्पल, आंगिरस, आमहय्य, औ-.' रुक्षय्य, अशा तीन प्रवरांचे होत. | आणखी यांतच किय्ेक क्रषि आ-| ढळतात. ते अप्ते..आत्रेयायनि, सौवे-| ्टय, अभिवेश्य, शिलास्थलि, बालिशाय-, नि, ऐकेपि, बाराही, बाष्कलि, सौटि, त्रिक्णि, प्रावहि्र आश्वलायनि, दुसरा वाराहि, बहिसादि, शिखाग्रीवि, कारा- | कि, महाकापि, उडुपति, कौचकि, धू-' मित, पुष्यानवेषि, ब्रह्मतन्वि, सोमतन्वि, सालडि, बालडि, देवरारि, देवस्थानि, हारिकणि, सरद्धवि; प्रांविपि, साद्यतुम्री-। वि, गोमेदगंधिक, मत्स्याच्छाद्य, मूलहर, फलाहार, गंगोदघि, कौरुपति, कीरु- क्षेत्रि, नायकि, जैखद्रोणि, जैव्हलायनि, र आपस्तंबि; मौंजवृष्टि, मार्टपिंगलि, पैल, शालंकायनि, हयाख्येयव, आणि मारूत, । हे सर्व, आंगिरक्ष, बाहेस्पत्य, भारदा- जर, या तीन प्रवरांचे होत. कपीतर, स्वस्तितर, दाक्षि् शक्ति, | अधि भि आंगिरस, सांहृत्य, गौरवीति, अशा तीन प्रवरांचे होत. क विष्णुवृद्धि, शिवमति, जतृण, कतूण, पुत्रव, आणि वरेपरायण, हे, आंगिरस, मात्स्यदुर्ध,मीदूगल्य, या तीन प्रवरांचे. हंसजिव्ह, अभ्निनिव्ह, देवजिव्ह विरा- डप, अपाम्ेय, अश्वयु, परण्$, स्तावि, दुसरा मीट्रल्य, हे, आंगिरस, तांडि, मौदगल्य, या तीन प्रवरांचे. अपांडु, गुरु, शाकटायन,प्रागाथ, मानारि, माक ड, अमरण, शिव, कटू, मर्केटप, नाडा यन) इयामा[यन, हे, आंगिरस, आजमी ढ, काट्य, या तीन प्रवरांचे होत. आंगिरस, भारद्वाज वाहेस्पत्य, मे- जावर, मानव, आणि आंगिरस, बाहे- स्पत्य भारद्याज, मोदूगल्य, शिर, असे पंचप्रवरांचे दोन भेद,अंगिराकुलांतीलच होत, परंतु गा्ग्य, क्रक्ष, भरद्वाज, हत, आक्षील आणि शौंग हे अंगिरसगोत्रांत परगौत्रांतून आल्यामुळे, द्यामुष्यायण ह- णजे द्विगोत्री असे समजावेत. ४-एक ब्रह्माषि, हा, जनमेञयाच्या सपैस- त्रांत ब्रह्मा नांवाचा क्रात्विज झाला होता. ( ६ जनमेजय श० पहा. ) अंगोरिष्ठ-एक राजर्षि, याचे कुल आढळत नाही. पतंजलि, भूयसि, जलसंधि, बिंदु, मा- ! अप्नि-ब्ह्मदेवाने, जी पंचमहाभूते निर्माण दि, कुसीदकि, उव, राजकेशी) वौष- | डि, द्यंसपि, शालि, कलशीकंठ, का-| रीरय, काल्य, घान्यायनि) भावास्यायनि, र भारद्मजि, सौवुषि, लाष्वि, देवमति, । दुसरा अंगिरा, दम, बाह्य, उरुक्षय, परस्पर[यणि,अर्पाणि; लाक्षि, गा्ग्य, हरि, | गालवि, पूतिमाष, आणि तंडि, हे सर्वे, केलीं, त्यांतील तेज ना[० तिसऱ्या महदू- ताची मूर्तिमानू देवता. स्त्ायंभुव मन्वं- तरांत, जो ब्रह्ममानसपुत्र॑ दक्ष प्रजापति होता, त्याच्या सोळा कन्यांतील नी स्वाहा ना० कन्या, ती याची खत्री होती, आणि तिजपासून यास; स्वारोचिष नान पुत्र, व॑ सुच्छाया ना० कन्या झाली होती. त्यांत.