आक्रमण | Akraman

र च सागराताल प्रवंश रे न्हणजे ह्िमयुगाच्या पृर्वीचा होता. त्यात सध्या अस्तित्वात असलेल्या पोवळ्यांच्या नाती दिसतात; त्यांतच प्राचीन युगांतील गोगलगाई व कालवे दिसतात व त्यांचे बंशज आजही समुद्रात वावरताना दिसतात. खरे म्हणजे येथे आपण दोन पोवळघांच्या खडकांवर एक जुने हजारो व्बापूर्वी मृत झालेले आणि एक नवीन त्या सत खडकांवर वाढणारे; कारण संस्कृती ज्याप्रमाणे यत समाजांदर नवीन वाढते तशाच हा पोवळ्यांच्या वाढीचा प्रकार आहे मी हळूहळू पोहत किनाऱ्या-किनाऱ्याने जातो; कारण जमीन व समुद्र ह्यांमध्ये अनेक खडकाळ जागा आहेत. अखेर मला एक सोइस्कर जाग व मीडउजव्या हाताने आधार घेतो. स्वगैपुखाच्या वजनरहित परिश्थितीत, थंड ना सुखदायक असा मी जणू क'ही एका नव्या विश्वात, एथ्वीवरील सत्र अडचणी मंद अशा लाटांवर तरंगत मला स्वतःला विसरतो, द फक्त डोळ्यांनी काय दिसते इकडेच लक्ष 'लावून बसलेला आहे. माझ्याभोवती चोहीकडे मासे आहेत, आणि अर्थातच ह्या उथळ पाण्यात हे सवे अगदी छान मासे आहेत. ते लांबून तरी माझ्याकडे येतात किंवा मळा भिछन लपून बसलेल्या जागेतून हळूच बाहेर थेऊन डोकावतात. माझ्या तोडावरील घुखवटा त्यात पाणी भरशेले असल्यामुळे साफ करणे जरूर होते, म्हणून म तो काढून पाणी फुंकून बाहेर टाकतो, त्या वेळी ते मिऊन लांब जातात. पण मग हळूहळू परत जवळ येतात, ब मंद छाटांमुळ मी जमा संथपणे खालीवर होतो तसे तेही होतात. माशांच्या- कडे काळजीपू्वैक निरीक्षण केल्यामुळे, अर्थांत गढूळ .पाण्यातील अस्पष्टता असूनही मला प्राण्यांच्या वागणुकीचे काही नियम दिसून आले, पग त्या वेळी त्यांचा खरा अर्थ मी समजू शकलो नाही. त्या वेळपासून मात्र ते समजून चेण्याचा घी एकसारखा प्रयत्न करीत आहे. माझ्या भोवतालच्या आकतीचे मी चिरीक्षण करीत होतो. त्यांपैकी काही माझ्य! दरदृष्टीमुळे मला स्पष्ट दिसत नव्हते. पण त्यांच्य संख्येने मी आश्चर्यचकीत झालो होते. पण काह्दी वेळाने मला त्या आक़्तीची स्पष्ट कल्पना येऊ लागली व त्यांतील ग्रत्येक मला जास्त स्पष्ट दिसू लागली, आणि त्या ग्राण्यांच्या समूद्ातील एकेका प्राण्याच्या हालचालीकडे माझे लक्ष वेवले. नंतर मळा अते आढळले की, मला प्रथम वाटले तितके भिरनिराळ्या प्रकारचे प्राणी तेथे नव्हते. माद्यांचे दोन प्रकार ताबडतोबच माझ्या ध्यानात आले-- एका प्रकारचे मासे मोठ्या समुद्रात समुद्राकडून किवा जमिनीतील भिंतीच्या बाजूने पोहत येत होते, आणि दुसरे माझ्याबद्दल्चो भीती नाहीशी झाल्यावर लपलेल्या गुहेतून हळूच पण एकेकटे वाहेर येत होते. ह्या डुसऱ्या प्रकारच्या माशांबद्दल मला पूर्ण माहिती होती की, ते नेहमी कित्येक दिविस किंबा आठवडे एकाच राहायच्या ठिकाणी आढळतात. लागों ह्या ठिकाणच्या माझ्या वास्तव्यात मी काही काह्दी दिवसांनी एका फरशीखाली लपून राहणाऱ्या ठिपक्या-ठिपक्याच्या माशाचा शोध घेव असे व ते। नेहेमी र 9 क्त ६ न्‌ ” जू प