कमलेचीं पत्रें | Kamalechi Patren

अपशकुन. रे रफार प] टेप पशन टुअथकधुसधनंटुवाधथायतधडधचयचन भथरनावानाश्‍रका्लणमाकधयकावननयनयणऱाणयााावाकाकयककधधणवकवककन कअ पव “अवक कक हक“ थावणणणमभणप-४-7.-मध क ध3आ वकत भसवसकआशलख आलच पट लनी सी पेटी वड ची 7 आ चित पि पिळी पि प. पिटी चिट पिळी चि भि विटी चि टी ळी च पिली नी चि आपलीं दोघांची मनं इतकीं जुळलेलीं--एकजीव झालेलीं-.आहेत 'च्यांत कीं तरी फरक पडेल काय ! ह्या गोष्टींची कल्पना देखील असह्य होते. असले विचार मनांत आले कीं पोटांत कसं धस्स शेतं ! उ पाहा ! पाहा ! लबाड कुठला ! रुळामानं आतां जसा कांहीं बाजार भरविला आहे ! अन्‌ मी आहे तेव्हां तोंडाला जशी -खीळ घातलेली. कोणी ह्मणेल जसा कांहीं याच्यांत जीवच नाही. गप बस मेल्या चावटा ! तुझा जीव जर तुला प्यारा असेल. तर आधीं गप बस कसा ! झणतो कसा-'* कमल-लाडके-लाडके कमले'3- मळा आपलं वाटलं कीं स्वारीचे येणं झालं झणून, पदर बिदर सावरून मी जागची उठल दिखील कडी काढायला .पण-! म्राणेश्वग, खरंच, मला एकटीला, इथे असं सोडून करूं | जाणं झाले बरं १ मागच्या जन्मींचं माझं कांहीं पाप तर उभं राहिले नसेल ना १ भीती ! केवळ भीती ! देवा नारायणा, माझ्या अतःकरणांत केवढी कालवाकालव होऊन राहिली आहे हॅ याहायला तुलाच तेवढे डोळे आहेत आपली, कमळा.