उपनिषत्संग्रह २ | Upanishadsangrah 2

१४ उपोदघात. - ह्याशिवाय वेदामध्ये ब्रम्ह, विष्ण इत्यादि शब्द जेथे जेथे आढळ तात. ती सव वाक्ये परमेश्वर असल्य[विषयी प्रमाणभत अहेत. ह्याशिवाय प्रत्यक १[दंक शब्दाचा समन्वय परमेश्वरावर होत असल्यामळे परमेश्वर असल्य[विषरय[ सथ वेद व प्रत्यक पेेदिक शब्द प्रमाण आहेत. “९. परमेश्वर कसा आहे £ ह्याविषयी श्रतीच प्रमाण सत्य ज्ञानमनंत॑ ब्रम्हे | टे ( म्हणने सत्य म्हणजे उत्पति स्थिति प्रवर्तन व नाद हॉ रणररँ, ज्ञान म्हणजे सव पदाथाविषर्यी ज॑ ज्ञान तद्रप, अनंत म्हणजे देश काल व गुण ह्याना अपारे|मत, अद्य! तीन लक्षणांनी यक्त असे परब्रम्ह राहे, ) अस्थलोनणर मध्यमो मध्यमो 3 उब्यापको व्यापको योडसीहरिरादेरनादिर विश्वी विश्व सगणो निर्गण इति | र ( म्हणजे जो हा परमात्मा मोठ नाहीं, लहान नाहीं, मध्यम नाहीं, मध्यम आहे, सर्व व्यापी आहे, सर्व व्यापी नाही, अनादि आहे, अनादे नाहो, पूर्ण आहे, पूर्ण नाहीं, सगुण आहे व निर्गुण आहे. ) य आत्मापहतपाप्माविज रोविमर्त्यावशेको ४विजि घत्सो< पिपासः सत्यकामः सत्यसंकल्पः सो. इन्वेष्टट्य: सवि . - जिंज्ञापितब्य: | (म्हणजे परमात्मा पापरहित, जरारहित, मरणंरहित, शीक रहित, क्षुधारहित, तुषारहित, ज्याचा काम सत्य आहे. असा, ज्यांच! संकल्प सत्य आहे, असं आहे. . तो. श्ञोघ करण्यास :व जाणण्यात याग्य. आह, ) :. . अस्सा डा स वमान मकान भाभडे व/िमणगयधयणतपनधंनरगााळ०२आाकणमधहमातणंभमममकका्ध्याू, १. ब्रम्हबही. नळ के. स. सक.