सोनाची सफ़र | SONACHI SAFAR

त्यांनी सोनाला इकडे तिकडे हिंडताना पाहिले. बडबड्या सशाला मात्र राहवले नाही. तो टुणकन उडी मारून झाडी बाहेर आला. मागच्या दोन पायांवर बसला व टक लावून सोनाकडे बघू लागला. अचानक तो खोखो करून हसू लागला. “कोण आहे रे तृ? आणि असा वेड्यासारखा हसतोस काय?” सोनाने रागावून विचारले. “तू - हा, हा, हा!” सशाला हसू आवरेना. “तू इतका मजेशीर दिसतोस. कावळ्यानं सांगितलं 'होतं की तू मोठा अजब प्राणी आहेस. पण तू काही इतका अजब दिसत नाहीत तू तर कुरूप अणि वेडगळ फक्त दिसतोस. काय त्या तुझ्या लांब तंगड्या, पाठीवरचं ते मलं मोठं कुबह़ आणि ती मान.... हा, हा, हा !?””