अनोखे नाते | ANOKHE NATE

मोहननं धावत जाऊन झाडाला मिठी मारली. तो रडत रडत म्हणाला, “बाबा, हे झाड आजोबांसारखं माझ्यावर माया करतं. हे तोडू नका.” बाबा हसले. झाडाला काय जीव असतो का? झाड आजोबांसारखं कसं माया करणार? मोहन बोलत राहिला, “झाडाच्या फांद्या हलल्या की मला वाटतं आजोबा माझ्या केसांतून हात फिरवून _ राहिलेत. झाडावरची पाखरं आजोबांसारखं माझ्याशी बोलतात.” आईनंही मोहनला समजावून पाहिलं, “बघ बेटा, वेडेपणा करू नये. तू झाडापासून दूर हो.” “नाही आई. हा आंबा आपला मित्र आहे. सारा विषारी वायू घेऊन हा आपल्याला शुद्ध हवा देतो. गार गार सावली अन गोड गोड फळं देतो. अन्‌ या बदल्यात आपल्याकडून काहीही घेत नाही.” मोहननं झाडाच्या खोडाला प्रेमानं कुरवाळलं अन्‌ तो हुंदके देत देत रडू लागला अ आई विचारात पडली--मोहनचं सांगणं अगदी नेमकं आहे. ही झाडं आपल्याला केवळ ह _ देतातच, घेत काही नाहीत. हे तर दाते आहेत. र ._ मग मोहनचं सांगणं कां मानू नये? ३111 पस काना । | । हा क टिम उमा नावाजला हह सिडीहमफा जापान याप चाल्नन