निरुक्तम | Niruktam

इमा गिर आदित्येभ्यो षमा सदाय स्थिरधन्वने इये शुष्सेभिर्विसखा इवारुजत्‌ इषिरेण ते मनसा सुतस्य इहन्द्राशीमुप हये इहेह जाता समवावज्ीता० शै ष 5, इम्मान्तास: सिलिकमध्यमास: इत ग्ना व्यन्तु श्त त्वे मख्ये स्थिरपीतमाहू चत स्व: परयन्न ददृश उत नोषटिबुध्न्यः पन स्मैनं वश्नमधिन द तस्य वाजी क्षिपणि उतासि मत्र वरुणो उदीरतामवर उत्परास उदु ऽोततिरमतं दुस्य जातवेदसं द्वह रक्षः सहमृलमिन्दर डत प्र वद मण्डूकि उपलप्रक्षिण्यपलष प इवासय प्रथिवीमुत उप हये सुदुघां धेनुमेतां डपाव सृज त्मन्यासमझजन्‌ डपो अदार्श शुन्ध्युवो शरी व्याख्याता (९) ४६ १९ ३३ २४ ५८ १४ १८ १० १४ १३ ४२ १६ ३५ पृ 9 १३३ १०१ १८ ३३ ९७ १२४ १२० १३ १२ २४ १६ १२. १७ १३ २१ २१ १२९ १७ २१