रयणसार | Rayansar

रयणसार्‌. भोगितो, तद्रतच ज्ञानसंपन्न मुनि विषयोपभोगांचा त्याग क्न मनुप्य- जन्माचे सार्थक्य कारतो भूमदिराकण्णाईलाहादिविसहरं कर्हिप्पि हवे ॥ सम्मत्तणाणवरग्गासमत्तेण जिणुद्दिद्ठ ॥ 5८ ॥ अर्थ--- धन, धान्य, खी, पुत्र, कन्या करे वस्तूविषयीं लोभ रपी सर्पाच्या दंशाने मूछित झालेल्या आत्म्यास सम्यग्दशन, ज्ञान. वैराग्य बगरे मंत्रोषधीन सावध करावें; असे जिनानें सांगितलें आहे पुष्ब॑ जो पंचिदियतणुपणवचिहत्थपायमुंडहरों ॥| पच्छा सिरमुंडडरो सिबगइपहणायगो होई ॥ ६७॥ अथे--- ज्यानें प्रथम पंचेद्रिय विषयांचा त्याग करून मनोमुंडन केले आणि मग रिरोमुडन कें तोच संन्यासी मोक्षगतीस योग्य (समथ) दोय. पदिभत्तिविहीण सदी भिच्चो जिगसमयमत्तिदणा ॥ गुरुपत्तिहीण सिस्सो दुग्गइपग्गाणलूग्गवों णियदों ॥ ६८॥ अथ-- पतिसेवा न करणारी सखी, माल्काचा सन्मान न ठेवणारा चाकर, जिनश्वर व जिनशास्रावर विश्वास न ठेवणारा जैन, गुरूची भक्ति न करणारा शिष्य हे सवे खास नरकास जाणार. गुरुभत्तिविहीणाणे सिष्साणं सच्वसगविरराणं ॥ ऊसरखेत्ते वविय सुवीयसम जाण सब्बणुद्ाणं ॥ ६० ॥ अथ-- ऊपर जमिनीत पुप्कछ मेहनत कखून जरी चांगले वीं पे तरी त्यापासून जसा कांहींच उपयोग होत नाहीं, तद्वतच पप्कक ब्ातानु- छ्लान करीत असूनही गुरूचे ठायीं भक्ति जो करीत नाहीं; त्या शिष्यास यत्किचितही फायदा होणार नाही. रज्ज पहाणहीणं पदिहीण देसगामरत्थब॒र्छ ॥| गुरुभात्तिहीण सिस्साणुद्गाणं विणस्सदे सब्ब ॥ 9० ॥