स्वयंभूस्तोत्र | Swayambhoostotra

१९११ . ऑऔशडपिष्छशनिषश्य बहाझपिस्ह! । शिष्योधजनिष्ट धुवनत्रगयातिकीतिं। || धारिहयंचुरखितावतिपालमाहि-। माहाशिलीधुखसपिशजितपादपञ्म! | १ ॥| एवं म्रदायायपरम्परायां स्थास्कारद्रपुं किततस्थदी१: । भद्रः समंताहू गुणतों गणीशः सर्मतभद्रो5जनि वादिसिहः २ अथे!--भ्रीगुद्धपिव्त आचायोचे बलछाकपिन्छ या नांगचे शिष्य झाले, यांत्री कीनि संयंत्र पसरली होती है निर्दोष चारित्र पादीत होने, मोठमोठे राजेमुद्धा यांना नमस्कार करीत असत. याप्रमाण मोठमोठ्या आचर्याच्या परंपरेमध्य स्याद्रादाची मोहर उ्यान्याषर मारली आहे अज्ञा तख्बांना प्रकाशित करणारा सप्रव दिवा असलेला, आए्ग्या गुणांनीं सक्षच कल्याण करणारा, प्रतिवादांना सिंहाप्रमाण असलेला, मुनिजनांचा अधिपति असा समंतभद्राचार्य उद- यास्त जख, या अनेक গু भाच याच्या प्रशसोद्रारनीं ष शिरारेख करे सा- धनानीं भगवान समेतमद्र दै फार मोटे विद्रान आचाय होऊन मेले हैं सिद्ध होते. आतां भगवान स्मतमद्राचायानीं मेन समाजास ऋणी करण्याक- रितां कोणते ग्रंथ लिहिे याचा उछिख करून আল্যা अस्तिवका- लाचा ऐतिहासिक दृष्टीन॑ विचार करावयाचा आहे. १ आचायागीं देवागम या निच स्तोत्र लिहिले লাই, যা आमभीमांसा असेंही नावि अषि. हं जिनेश्ररस्तुतिपर आहे. यांत स- वज्ञ कोण होऊ शयतो 2 या विषया प्रतिपादन अ्युत्तम कें आहे. सास्य नैयायिक बोद्ध यांत्या तल्वाच खंडन यांत फार उत्तम रीतीनें केछे आदे. हे स्तोत्र फार महन्वाने आह. या स्तोत्रावर भद्राकटंक आचायीनी “ अप्टशती नांवाची ठीका लिहिली জাই, अष्टशतीवर