सार्थ ज्ञानेश्वरी | Sarth Gyaneshvari

'औंब्या ४०-६६ ] $ जल“ +>+-न>न>ं+>नमी नन+>9>9>+स«म+न्‍न++न्‍+नम++“+म+4न++म«-मकन+ न नकननक न 39 न3ननन-कनननतनलननन टली नननन तन शत लन न ननन न नत भन धन भ न न तन भजन लग लग एहय शोभिवंत झाले अहित, ४० अथवा, नगरांत राहिल्यावर ज्याप्रमागें मनुज्य झाहणा होतो. त्यागमार्ण व्यासांच्या धाणीन्या तेजामुझँ से जग स्वच्छ ( ज्ञानमय ) झालें. ४१ तर्सेच, तारप्यदशेत सौंदयीची शोभा खिलरांच्या अंगी जी विशेष इृष्टीस पर्डत, ४२ ज्याग्रमाणें वसंत ऋतु लागला असरना सब्र लहामभार शक्षांस वनश्रीची विशेष शोभा येति, ४३ अथवा सोन्याच्या छगड़ी पा- द्विल्या असतां दिसण्यांत साधारण दिसतात, पण त्यां- कैय दामिने बनविफे म्हणने त्यांची शोमा कहा निराछीच दिसते, ४४ व्यासानी अलंकृत केंलेल्या वाठेऊ त्या कयेला पत्रित्रणणा आला, तें जाणूनच की काय ” इतिहासांनो आपण दोऊनच त्या कोेचा आश्रय केला, . ४५ विंबा जगांत पुणे अततिष्ठा प्राप्त हाइक म्हणून अंगी नम्नता धन सव पुराण आख्यानरूपानें भारतांत आलछी, ४६ म्हगूत, भारतांत जी कथा नाहों तो नले- क्ममांतहिं नाहीं, यावदन, से जगांत ज्या कथा अहित त्या व्यासांच्या उश्या आहेत असे म्हणतात, ४७ सब जगांत मोड व परमा्थाच्या उत्पत्ता स्थानय अशी कथा वैश्ंपायन है जनमेजय राजास सांगतात, ४८ जी कथा अदितीय, उत्तम, पावन करणारी, उपमारहित आणि मेक्षा्े माहरघरच अशी आह, ती ऐका, ४९ आता भारत हँच कोणी कमल, व भगवंतानी स्वतः अर्जुनास सांगितंऊछा गाताबिवय हाच त्यॉर्तीकू पुप्पपराण होय. ४०. अथवा, व्यासानों वेदह॒प समुद्र बुद्धिरुप सीने घुसकून स्यांतूत शेष हें गीतारप अनुपभेय | संवनीत ऋिले। ५१ त्यास ज्ञानरुपी अम्नो्ची आंच देऊन वियारूप कंड आस्यावर गाता हें पद्महूपी सा- . जूक तूत झा्ें, ५३ ज्यायी वैशागवान्‌ इच्छा करितात, . अंत नेहमी अनुभव चेतात व अद्यार्लक्यभावांन निष्णात दर - कर 2 2-47 पल नम ३ ज्ञानमात्र, सर अर्थ, २ चांगला, शदाणा, ३ तारुप्यद- देव, ४ सींद्याची- ७ शोभा, सुकलुवीतपणा, ६ विशेष: ७स्त्री.' ,८. वसंतशोमा, ५ पहिल्यापेक्षं, १० विशेष: ११ 'लगडनि, २२ निरनिराकेपणा, १३ आप्त झाछें, २४ पूण, १५ हयुत्व, लश्नता, १६ म्दस्कें जाते. १७ वैशे- पायल, १८ उपमारहित- १६ कस्याणाें स्थास: २७ भारतरूपी कमझंतील रेणू, २१ वेदरूप समुद्र. ३२ काले, “२३ अपार, २४ गाता, २५ कबविलें, श्दू स्वरूप, २७ अध्याय पहिला, 5 झालेले ब्रद्मनिष्ठ ज्यां ठिकार्णी स्ममाण होतात- ५३ जे भक्तांमी ऐकप्याला योग्य व त्ैछेक्यांत परमपूज्य अहि, तें भोष्मपदीम्ध्ये सांगितलें आहे, ५४ जिला “ भगव- दर्जीता ? असे म्हणतात; ब्रह्मा व शंकर हैं जिची स्तुति करितात; व सनकादिक अति आदरानें जियें सेवन करितात, ५०. ज्याप्रमाणं शरदतृतीर पीर्णिमेच्या. चर्दिण्यानि अति सृक्ष्म अमृत-कण चकोर पद्षयांची पिलें कोमल मनाने ( कुशलतेने ) प्राशन करितात, ५६ त्याचप्रमाएं ओल्यानी निप्काम व कुशाग्रबुद्धीन था भगवदर्गीतिचा अलु- भव ध्यावा, [ कारण गॉतेंतील परसमतत्त्व शब्दातान असल्यामुक्ठें समजण्यास कर्ण आहें. ] ७७ या गीतें- ताल कयेचा वेलल्याशिवाय विचार करावा, इग्ैयाना ने कक्ृत अमुभव ध्यावा, आणि ती एकण्याच पूर्वी तिच्यां- तील रहस्य जाणून ध्योवें. ५८ ज्याप्रमां श्रमर कमल- दुल्यछा न॑ समजू, देता त्यांताछ युष्परेण सेबन करतात, स्याप्रमाण हा म्ंथ समजून भेण्याची पद्धत आदर, ५५ किंवा चंद्रप्रकाश होप्यावरोबर चंद्राविका्स कमलिनी उम> लत आपली जागा न साइतां ज्याप्रमाणें चंद्राढ्म प्रीतीनें आलिंगन देण्यावें सार्य जाणते, ६० त्याप्रमाणे, शम- दमांती ज्योति अंतःकरण स्थिर झाछें आहे, तोच या कयेचे रहस्य जाणीछ; असे आम्ही समजतों, ६१ [ व्याप्रमाणँ अर्जुन अधिकारी होता, म्हणून महाराज संतांची ग्राथना करितात.-] भही, अर्जुनाच्या योग्यतिचे जे श्रवण करणारे असतील, त्या संतांगों कृपा करन इकड्ठे लक्ष दावे. [ हैं बेछणें जरा अधिक झाछें म्हणुन परिहार देतात.-] ६३ प्रमो, आपलें हृदय फार गंभीर आंडे, म्हणून माझी आपत्या चरणांपाशी ही लडिवाक्न- प्रणाची विनति आहे. ६३ ज्याप्रमाणें आपके मूल बोबदें बोललें तरी आईवबापांना त्याचा स्वमात्रत्तत्थ अधिक पकने, २८ सुब्रासारा, २६५ तत्तार्थात्य पावलेले, ३० दकिली जाते ३१ जब्या व शंकर यांन।. ३९ शरदऋतूंताद, १३ पौर्णि- अच्या चंदाच्या तेजामध्यें ३४ प्राशन करितान., १७ कॉवब्या, ३६ चकार पक्षा्ची पिें, ३७ मऊपणा, ३८ यीता, ३९ बोलबें- ४० झर्वें, हर पुष्परेणु, ४२ कम- व्च्या पाकछ्या, ४३ अकार, ४४ डिकाण, $७ ऑऔति, ४६ चद्रविकाशी कमलिनी, ड७ स्थिर फेलेस्था, ४८ संपन्न ४५ रहस्य. ५० पंक्ति, योग्यत्तेला, ७३ अवणाशा, ५७२ रक्ष, ७३ छदिबाल्पणा्े,