टेम्पेस्ट नाटक | Tempest Natak

तरी याचं काहा व्हावयाचे नाहे, |पडद्यात १ प ०६७०० होवो. ] “अंरे ईश्वरा, आह्मांवर॑ करूणा कर!” * आमचे तुकडे तुकडे रे होतात” !--“हे स्त्रिये, रे बाळांनो, हे बांधवा, . तुह्यांला आंतां आमचा हा शेवट'च[च . रामराम.” “अरेरेरे 'भेला रे मेली 1”-- स र आन्तीनिञी--चला, सर्व आपण मिळून :राजेसाहेबा- बरोबरच तळास जाऊ. र (जातो. : सिवाश्वियन--चला आतां आपण राजेसांहेबाची होव- टची मुलाकात करूं, [ जातो. गोंद्याळी---या वेळेस सुक्या जमिनीचा जर कोणी एक बिघा मला देईल, तर मी द्याच्या मोबदला दासू हाः रा कोश समुद्राचा मालक करीन, मग ती जमीन कितीही खराब कां असेना; तिजवर नुसता कासळाच कां उगवेना; ' किंबा नुसतीं खुरटलेलीं शमीची झाडेच कां उगवेनात; किंवा कांहींच काँ न उगवेना., पण काय करावे ईश्वेरच्छे- पढे उपाय नाहीं! मरण जर स्वाधीन असते, तर मी खाचित सुक्या जमिनीवरच मेले असतो. [जातो.)..' प्रवँशा ९ ला समाप्त, आ न आ न नाच. ) ] १