मिठभाकर | Miithabhaakar

मीठभाकर २ मच 2९. आज्त आ आशी तरी जली मली नोटीसा नच्जा्ारिनस्नीर्ार्टीर आरी आरी अच आळवं तुला किति, कुठवर वंदूं चरणा १ पाषाणहृदय तव, तुजला येइ न करुणा कां उगाच लावं परंतु तुजला बोळ १ प्राक्तनीं भोग जे कुणा कसे चुकतील ! तूं तशीच वरती राही झुलवित जगता आणीन लोचनी प्राण तुजकडे बघतां अंगर्णी नभाच्या घाल सडा मोत्यांचा भिजवीन भूतला, पूर असा असवांचा मायेची पाखर मिळली जर कर्धिकाळीं वितरीन श्वास मी शेवटचा ते वेळीं ! ३ मे १९२७, अहमदनगर.