निबंध संग्रह | Nibandh Sangrah

(७) पालनकता, व शास्ता आहे त्या अर्था त्याच्या आज्ञा आमण मनोमावानें पाळून त्याची सदय अतःकरणाने पना कली पाहिन आपल नेहमीं कल्याणच व्हाव अशी इश्व* राची इच्छा असल्याकारणाने प्रसंगी ता आह्मांस शिक्षा करून ताळ्यावर आणितो. यामळ आपण त्यास निदेस न समजतां त्याचे उपकारच मानिळे पाहिजेत, रानटी छोकॉ- प्रमाण इंश्वराला अन्य प्राण्याचा किंवा मनष्याचा बळी देवून पंतुष्ट करण्याचा प्रयत्न न करितां आपल्या सद्रतै- नान व नीतीन त्याप्त संत£ कराव व संदेव इश्वराची भीति मनांत वागवून सम्मागाने चाळा, आज्ञाधारकत्वः 2... आ. ज्याप्रमाणें ईश्वराची आह्ञा मान्य करण ह आपले कतव्यकमे आहे, त्या प्रमाणेच प्रत्यक मनुष्यानं आपढे आईबाप व वडील माणस, गुरु किंवा राना यांचे संदेव ऐकलं पाहिन; कारण त्यांच्या मनांतून नेहमीं आपले कल्याण व्हा अर्थ अत, व आपणही अज्ञान असल्या कारणाने त्याचे सांगण आण्य्या हिताचे असते, “ वेईे काकर”! व “ पोट आणि अवयव ” ह्या गोष्टी स्ेत्रांस अवगत आहेतच. यावरून आपश्या आहेबाषांच्या किंवा इतर वड[छ अथवा मान्य मनुष्याच्या आज्ञा मोडिल्या असतां काय परिणाम हे तो. हे दिसून येईल. आतां आहबाप वगरे वडीळ माणमांच्या व राजाच्या कोणत्याही आज्ञा मान्य केस्याच पाहिमेत्‌ असं कधींही