श्री ज्ञानदेव चरित्र | Sri Gyandev Charitra

(१७५) _ सिंदोत जाग्रत होऊन अतःकरणांत विचार करू लागला कीं सम्नांता र तर श्रीविठलानं छाने आपली म्ठगा ना रखूर माबाई त्‌ विठखपंतास द्यावी असें सांगितलें परंतु बिठलपंत हा मोठा कमॅनिट्ट बम्हचारी _ आहे, तो ही गोष्ट मान्य करील किंवा नाही हा संशय वाटतो. असो आपण बोलावें, मान्य केल्यास उत्तमच होईल. असा निश्चय करून __ श्रातःकालीं विठलपंतास मोठ्या नम्रुतेनं भाषण केलें की रात्री महा खम पडलें त्यांत श्रीविठ्ठलाने येऊन असें सांगितले कीं सिदोयत तू . आपली मुलगी विठ्ठलपंतास दे ; माझ्या कन्येस आपल्यासारिखा * बेंदेशास्त्रसंपन्न कुलीन व खकर्माचरणीं दक्ष असा वर कोंठन मिढंणार _ असा; त्यांतून श्रीविठ्ठछाची आज्ञा मग काय विचारात, आधीच सो- न्याचें त्यावर जडावाचे लेणे. ** श्रॅ.मंताचे शोभिवंत ”” ह्या ह्मणीप्रमाणे झालें. तर ही शेट आपण मान्य कराल असी इव्छा आहे. हें ' भाषण [वहुलपतात एकन बालळा का अस तुझास आपली मलगी 'मत्म द्यावी असे खप पडले तसच मळा तुमच्या मुळींच पािगहण करण्याविषयी खम पडले पाहजे तर ही. तुपची गोष्ट मान्य केलीं :. बाईल, नाहीतर स्वकार्येच्छु जे पुरुष आहेत ते अ मिथ्या स्वप्न सांगून , ऑमच्या सारख्याचे बह्मचारित्व भ्रष्ट करण्यास तयार हातात अशी . त्यांची रीतिच असंत. ह्याप्रमाणे भाषण सिदोपंतांने ऐकून बोलला ” की आज माझ्या घरी आपण वास्तत्र्य करावे श्रीविहलाची. इच्छा र 11 आपणास हा स्वम पडल अस बांलून मोठ्या आग्रहाने बिट्ट- पत च प त्यादिवशी राहून घेतलें. “मग स्नानसंध्यादि बह्मकर्य ब 8. न . __ म्ोजनाईे प्रकार झाल्यानंतर रात्री सिंदोपताने नारायणाची जगदी -धरा जस मला पली मुलग असे बिहलपंतास ही माझ्या स आाभिग्रहण करावे अशी आज्ञा द्यावी ही माझी विनयपर्वक॑ आहे. माझे हेतू आपल्यावाचून कोण पर्ण करील! कारण _. नगतयाचे मातापितर व सव हे बह्मांड तुझ्ास चिरमावाप्रमा्ण॑- हे तर मुलाची काळ न करणें हें मातापित्याचें कतेव्य . होय. त्यांतन स्वप्नांत येऊन -