अर्वाचीन मराठी | Arvaachiin Maraathii

अवांचीन मराठी ४ क्‌--त्‌--अ-क्त; कू1-र्‌1-अ<क्र; हे संयुक्त उचार होत. ह्या चिन्हांना संयुक्त वणे म्हणतात. ८. “का? हं एक अक्षर. “त? हॅ एक अक्षर. “का' हें एक, 'पू' हे दुसरे, “स ह तिसरें अक्षर. अशीं एक किंवा अधिक अक्षरें एकमेकांजवळ ठेवून त्यांपासून कांहीं अर्थ उत्पन्न झाला म्हणजे त्या अक्षराला किंवा अक्षरांना शब्द म्हणतात. बीं, कात, कापूस हे शब्द निरनिराळीं अक्षरें एकमेकांजवळ ठेवून बनलेले आहेत. हे असले शब्द एकमेकांजवळ ठेवून निरनिराळ्या संबंधाने जोडले आणि त्यांपासून व्यवहाराला उपयोगी असा अर्थ उत्पन्न झाला म्हणजे त्या सव शब्द- समूहाला वाक्य म्हणतात. १. ध्वनि किंवा उच्चार ह्याचें दर्शक चिन्ह म्हणजे वणे. २. वर्णाचा अर्थ उत्पन्न करणारा समूह म्हणजे शब्द होय. ३. शब्दांच्या योगानें वाक्य तयार होतें. ४. वाक्यांच्या योगाने श्राषा तयार होते. ९. वणीची संख्या :--मराठी भाषेंत वर्णांची संख्या ४८ मानिली आहे. (१)जे वर्ण दुसऱ्या वणीच्या साहाय्यावांचून स्वतंत्रपणें स्पष्ट उच्चारतां येतात त्यांना स्वर म्हणतात. हे चौदा आहेत १-- अ,आ,इ,ई,उ,ऊ, क्र, क्र, ल, ल, ए, ऐ, ओ, औ. (२) जेवणे स्वतंत्रपणें उचारतां येत नाहींत, ज्यांना उच्चारासाठीं दुसऱ्या वर्णांचें साहाय्य लागतें त्यांना व्यंजने म्हणतात. उदा०- क,खू,ग,घू,पू,फ इत्यादि. व्यंजनांचा उच्चार पूर्ण होण्यासाठीं त्यांना स्वरांचें साहाय्य लागतें. अनुस्वार आणि विसर्ग ह्यांचे अनुक्रमें उच्चार “म्‌', “न्‌? आणि *स॒१, *ह्‌? ह्या वर्णांच्या उच्चारांसारखे होतात. हे उच्चारहि स्वरांच्या साहाय्याशिवाय हीत नाहींत, म्हणून हीं व्यंजने आहेत. हे उच्चार अनुक्रमें -, | असे दाखवितात.