गुंजा | Gunjaa

नको विस्मरू स्वार्थी सगळे तुझ्याभोवतीं जे हे जमले लखलख करण्या तव तेजाने; याच कारणें सुर्याभवतीं कितीक गोलक करिती दाटी! अधरांवरती हास्य मनोहर स्रवते वाणी अमृत निरंतर आणि लोचनीं सुखद चंद्रिका दुःशीला ही परंतु युवती रत्नरपाचत्रि विष कधि कधि जगतीं ! टे पॅन तस्कर कोणी अपुल्या गे हीं अवचित दुसरा तस्कर पाही शोधित होता धन. जो त्याचें, ओळखून अन्‌ पिता आपुला हांसत लपला तस्कर पहिला ! १२