मर्द मराठा | Mard Maraathaa

श्रे मद मराठा नन आ गा > अ. गागा गि न सट डा भट पिळ. पर आ. _ आ” चट वला चिट र क रा टाच टा टी. ट-टीचच टाच आच. टि सुर्याजी--अस्सल मराठ्याचें रक्त माझ्या नसानसांतून खेळत आहे पराक्रमी बाजी धोरपड्यांचा मी पुत्र आहे. ह्या सूयाजीस अशक्य अशा कोणती गोष्ट ह्या दानेयेंत आहे १ बाबा, तुमच्या पवित्र चरणांची शपथ घेऊन मी प्रतिज्ञा करते कीं, आजपासून दोन महिन्यांचे आंत, त्या बंड- खोर शिवाजीला शरण आणीन किंबा त्याचं शीर कापून तुमच्यापुढे हजर करीन ! ( समोर शिवाजीची तसबीर पाहून ) अरे ! पण हें काय! त्या बंडखोर राजद्रोह्याची तसबीर आणि आमच्या वाड्यांत ! बाजी घोरपडे--( रागाने उसळून ) कोणाचं हे कृत्य ! आमच्यासारख्या राजनिप्रंच्या घरांत त्या अराजकांची तसबीर आणणारा हा कोण कम- [डाळ १ आमच्या घराण्याच्या राजनिष्रेवर- भलतीच ताहमत आणण्या साठीं, काणा तरी दुष्ट घरभधानें ह निंध कृत्य केळं आहे बास. पादशहा- च्या कानावर जर ही गोष्ट गळी तर माझ्या आजपर्यंतच्या राजनिष्ठवर पाणी पडून सत्र आधंकार, मानमरातब व अकन्रू यांची घुळधाण हाऊन पादशहा माझे डोके उडविश्याशिवाय रहाणार नाहीं. बस्स ! हं कोणाचें कृत्य आहे तें मला समजलेच पाहिजे. सूयाजी, हा गुन्हा कोणीं कला त्याचा तपास वरून त्या गुन्हगारास माझ्या समभार घऊन य.( सयाजी जाऊ लागतो. ) पण थांब, अगादर ती तसबार इकड आण पाहू ( ता तसबीर आणून दतो. ) ही तसबीर अगोदर जगांतून नाहीशी कली पाहिजे. ( तसबिरीकड पाहून ) अहा बंडखार सरदार; तुम्ही तर आमच्या अंतगृहांत प्रवेशा कळात अ १ पण ध्यानांत ठेवा, हा बाजी घोरपड्याचा महाल आहे. या सिंहाच्या गुहत तुमच्यासारख्या जंबुकांनीं शिरण्याचं धाडस केलं, तर त्याचा परिणाम काय होतो पहा. ह्या तसबिरीस पायाखाळीं तुडवून - [ तसबीर पायाखाली तुडविणार इतक्यात मेनावती धांवत येऊन तसत्रीर काहून घेते. ] मनावती--हां-हां ! बाबा, हं काय करतां आहां तुम्ही ? बाजी घोरपडे--कोण! मेन, तूंच का! तूंच ही तसबीर इथें आणलीस १ मेनावती--होय बाबा, मींच ही तसबीर नित्य-पूजेसाठी आणली आहे सूर्याजी --मेने, जीभ लांब करून बोलायला तुला शरम नाहीं वाटत ! क म्हणे पूजसाठीं आणली आहे. पूजा करायला शेंकडा देव पडले आहेत