मानसमेघ | Maanasamegh

भः. चकाकून बफाळलीं उन्च टोके किती दावितीं ब्योमरड्गावली ! तुझे टोंक वेटाळुनी मेघमाला महासिन्घुफेसापरी चालली ; किती शोभती हे नभः:कामुंकाचे महामानसा ! रड्ग तूझ्यावरी ! तुझा “आन्तरः कोडपि हेतु: स्वभावें उमाळून येई असा वा वरी! ३ असे वोपिला यक्षसन्देश, त्याचे मनोराग हें कोवळे साण्डले ! प्रभावी उमेच्या तपाचे असें वा गिरीशापुढें तेज वोसण्डलें ! असे दृष्टिची फेक वा ऊवैशीची पुरूदर्शनीं वेघुनी राहिली १ तपस्वी तरड्गून वा हॅसचित्ते अशीं मोक्षमागीस कां लागलीं १ 9 मनोहारिणी मेघमाला निघाल्या कुठे उंच सन्चारुनी रडू्गुनी १ तपस्त्री शुका ! चाळवाया तुला कीं सुवणीडूग आल्या कुणी कन्चनी ! तुझें बोघिसत्वा ! हरायास आल्या कुणी सत्त्व वा राजदेवाडूगना ; पराभूत होऊन वेगें निघाल्या घरा आपुल्या छाजुनी मोहना १ टी