रुतणारे कांटे | Rutanare Kante

रुतणारे काँटे तारोखः-९ जून १९३७ बुचवार आम्हीं साऱ्या मैत्रिणींनी मिळून “महिला मंडळ? स्थापिले होतें. द्र बुघवारीं वादविवादाचा कार्यक्रम ठरवून ठेवळेला होता. कधीं कधीं आम्हीं पुरुषांनाही वादविवादासाठीं बोलावीत असूं व ठरलेल्या विषयावर साधक बाधक चची होईल अशी खबरदारी घेत असू. आम्हीं आज वादविवादासाठी * सहवासोत्तर विवाह कीं विवाहो- त्तर सहवास? हा विषय निवडला होता. परिंचेंत समवयस्क तरुणांनाही चर्चेसाठी आमंत्रण दिलें होते. आमच्या मंडळाचा नियमच हा कीं, सभेला अध्यक्ष नेमावयाचा नाहीं. मंडळाच्या सेक्रेटरीणबाईने जमलेल्यांना पुन्हां एकदां विषयाचें नांव व त्याबद्द- लची थोडीशी माहिती सांगायची आणि वक्‍त्यांना आपलीं मतें प्रतिपादण्यास आव्हान द्यायचे. बहुतेक सर्वांनीं सहवासोत्तर विवाहाची इष्टता पटवून दिली, पण असेही कांहीं निघाले, कीं त्यांनीं विवाहोत्तर सहवासच इष्ट असें अट्टाहासाने प्रतिपादण्यास कमी केळं नाहीं. 3 शेवटीं चर्चेचा रागरंग बदलला, श्लील-अश्लीलतेची मयादा संपळी आणि “आपटेच खर? करून दाखविण्यासाठी जो तो तोंडाला येईल तें बहकूं छागला. मीं चर्चेत भाग थेतलेला नव्हताच; पण एकंदर वातावरण चिघळळेलें पाहून तिथें बसावं असं वाटेना, मी रत्नाला बरोबर घेतलं नी घरीं आहे. र भावनाप्रकषे