राधामाधव विळास चंपू | Raadhaa Maadhav Vilaasachanpuu

२. सध्यांची ही परेशी शिवकाली नकली गळी. अथात ह्या चपूच्या आणिक प्रती म्हैसूर, मद्रास व तजावर या प्रांतांत असण्याचा संभव आहे. त्या धुडा[ळून मिळाविण ही बह्दुत काळान्तराची बाब होणार. सबव ह्या एकाच पोथी- वरून, प्रस्तुत प्रकाद्ान डतिहासज्ञानमात्रलब्यथ अरमिले आहे. ३ ग्रह्ाजीराज भासळ यांची मूळ राजधानी ज़ ब्रगळूर दाहर तश ह्या राघाम)धयविलासचंपूग्रंशाची मुळ पाहिली प्रत लिहिली गली या विघानाचा अथ असा हाता को, हा राघामाथवावलासचपूग्रथ प्रशम बवगळूरप्रांती उदयास आतला. स्वतः ग्रथकारच म्हणते की. शाहाजी महाराजांनी ह काव्य श्रवण केल ।। दाददाभाषाटालत शाहनरश्वरान माकाणल ।। काठ श्रबण कले; तर ब्रगळूरप्रांती श्रवण केल, इलर तेलगणादि- प्रांतांत क्रगावरून श्रवण कळ नाही! तर कवि स्वतः दान तीन ठिकाणी महाराष्ट्रदाहून राहाजीमहाराजा साक्षव आल्याच! उत्लख करता. ।। महाराष्ट्रदद्यादागत्य प्राह ।। ।। महाराष्ट्रदद्ादागता जग्ररामा नाम कवीश्वर: | महराष्ट्रदशाह्रून गाहाजीमहाराजासन्निय यण म्हणज बगळूरम्रांती गण ह सांगावयाळा नकी. कारण कनाटकांत बरेगळूरग्रांता खेरीज इतरच शाहाजी महाराजांचं वास्तव्य गवट्चच! प्रवरा वषे नव्हत, ह्या विघाना वरून ह हि उघड झाले क्री, प्रस्तुत काव्य शहाजी महाराजांच्या हावटल्या पंधरा वर्षाच्या अवर्घथीत केव्हां तरी निमाण झाले. नक्की कव्हा निमोण झाले त हि स्थूलमानाने अनुमानण्यास प्रस्तुत ग्रश[ंत पुरावा आ काव्यांत खाली८ पद्य भार आहे ब जगदीश विर्गचक पुछत हे कहा शिष्ट रची रस कान कहा । कर जार करही जर्यराम विरच्य तारलाक जहा क तहा ॥। समि चो रवि पूरब्र पश्चिम टं तुम सोय रद्दी सिरसिधु महा ) अरु उत्तर छन रछन का इत साहजु हे उत साहिजहा ॥ १ | परमेश्वर ब्रह्मदेवाला विचारतात की. तू सृष्टि रचिलीस तीत राखण कोण काट ठाॉवलेस त सांग. तव्हा ब्रह्मदय सांगतो कॉ. प्रवंचा रक्षक रवि व पश्चिमचा रक्षक चंद्र कला आह; तस च. उत्तरदिदाचा लोकपाल गहाजहान पातशाहा केला आाह बर दक्षिणगददाचा रक्षक गाहजीमहाराज कल आहेत. पद्यांतील शहाजहानाच्या उललखा वरून उघड आहे की, शहाजहानाची राज्यच्युति होण्या पूर्वी म्हणज दक १८० प्री ह्या काव्याची रचना झाली असली पाहज. तस च श्या पद्यांत दाष्टाजी महाराजांना डाक्षिणटेगाचा लोकपाल म्हणून