विचित्र पुरी | Vichitrapuri

आ च्य हन भिक्षक, गुलहाशा, आणे उददाणःप्प वगर निरुद्यागा लाक मुख्य त्वकरून संध्याकाळचे वेळेस मोत्या इ्याकींने इकडून तिकडे फिरत, व जरा कांही रम्यांत फट झाल कीं, त्या जागीं पाहण्यास मोठ्या लगवगीन धांवून येत. ठहान लहान गछ्यांमधन, कृणबी, माळी तळी. तांबाळी, यांची मुळे आणि वाह्मणांचीं उनाड मुले एकत्र नमू न आठ्यापाव्या. विटीदांद. वगरे खेळ निरंतर खेळत असत. अशा त्या अपृतरे शहरांत ते चाचे मुशाफर॒अरण्यशोभा पाहून सानंदाश्चर्य करून युक्त होत्माते प्रवेश करिते झाले या शहरांत चित्रपाल नाम गजा राज्य करीत होता. त्याचे जवळ कवरराप्रमाणं संपत्ति अमे. त्याचे राज्य मोठे विस्तीणे असून इग्छश लाकांच राज्यापासन अगदी स्वतंत्र हात वि चित्रपरा ह [च- तपालाच्या राज्याचे राजधानीदाहर असन त्या शहराचे मध्यभागी त्याचा राजवाद्य होता. राजवाज््याच मागच बाटूस एक माटा सुंदर वगीचा अम. त्या ्रगीचामध्ये नारळी. पोफळी, कळी. डाळिंब, व- गरे मव प्रकारची झाड असन. जाई, जई. मोतिया, दोवती इत्यादि ठय़ाइही मोठ्या महनतीन लाविटी हातीं. त्या राजास पुत्रसंतान नव्हत. परत एक अतिउत्तम कन्या मात्र हाती. तिळा नुकतच चव दाव वषे छागळ होते, स्तर तिच म्य अवयव त्या समयास रेखले जमन ती अन्नतिम शोभायमान टिम. तिच्या खरूणाची कीर्ति सै प्रथ्वाभर पसस्न [नदान ता एक वळ दाम तरा पदावा अशा उद्द शान कॅक राजरजवाद विचित्रररीच आसपास तेव ठाळून वर्षागणती खच खात परळ हात. तिच नांव पद्मनयेना अम हात. तिच मुख नंट्रासारख गोट अस. तिचे नत्र कमळामरमाग असत, भाल विशाल व नाक चांफकळीवप्रमाण मरळ अस. तांबख्या रत्नाप्रमाण [तचे आठ श[भित, व हिग्फण्यांप्रमाण देतपेक्ति रिसत. दाहा गालांवरील गु- छाबी छटा तिच्या केतकीसारख्या गारवणावर फारच शोभायमान दिस. तिची मान सगळ असे. व छाती मदनाने अगदी तुदुंबली हाती. तिचे गाडम हात रक्तात्पळासारख शोभत; व कबर मिहास छानि- वणारी अस. तिच पाय कदेळॉम्तभासारख मरळ असत, व पावले उहान अमृन वाट मरळ असत. अशी ती बांध्यानं रेली असून सा-