हिंदी मराठी व्यवहार कोष | Hindi-marathi Vyavhar Kosh

भंगारी चश र आचि शर मत. जी ल हट आ अंगारी - स्त्री ठिणगी उसाच्या थेट वरच्या काडावरील पाने वाडुक गडेरी. गाखर अंगिका - स्त्री काचोळी अंगिया - स्त्री काचोळी चोळी अंगिया की कटोरी - काचोळीचा स्तना- वरील भाग [किवा मुख्य रस अंगी - पु नाटकातला मुख्य नायक अंगीकार - पु स्वीकार. मान्यता अंगीकृत - वि स्वीकृत समान्य अगावर घेतलेले ल क अंगीठा - पु मोठी शेगडी सट्टी अंगीठी - स्त्री दगडी अँगुरी (आणगुरी) -स्त्री बोट “ अतर अँगुरी चार को सॉच झट में होय ्अँगुरी छाती छैल छुपाय अंगुली - स्त्री बोट -- उठानचा - बोटे दाखविणे नावे ठेवणे अंगुस्ततुमाई - स्त्री दोषारोप लाछतन अंगुवताना - पु शिप्याचे अगुस्तान वेढे अंगरसी - स्त्री फाळ (नागराचा) अंग्रठा - पु आगठा - चूसना - हाजी हाजी करणे - दिखाता - नकार देणे. अंगूठेपर मारना - तुच्छ समजणे अग ठेपर होना - कवडीमोल होणे अंगठी -स्त्री आगठी विणकराच्या मुठीतील धागे [ परळ अंगूर -पु अकुर घाव भरताना येणारे -कफा' पु द्राक्षाचा वेल द्राक्ष - तडकना (फूटना) - खपली पडणे -बंधना (भरना) - खपली धरणे - खट्टे होना - अप्राप्य वस्तूची लिंदा करणे -की ट्ट्टी (सडा) -स्त्री जखम भरून येण्याचे वेळी दिसणारी लाली द्राक्षाच्या वेलाला चढण्यासाठी केलेला मडप आगीश्ली खेळणे अंगुरी - वि द्राक्षी रंगाचे - पु फिक्का हिरवा रग ल [ अंजलिगत र ते चश ह टा त. आ्हच्टाच्टीच आटा आतम घन. अ टाळा धन ह - स्त्री. द्राक्षाची दारू. [ ग्लकोज अंग्‌रीखाण्ड - स्त्री फळाची साखर. अंगोछवा - त्रि अ ओल्या वस्त्राते आग पुसणे [ उपरणे. टॉवेल अंगोछा - ए॒ आग पुसण्याचा पचा. अंगोछी - स्त्री पचा (लहान मुलासाठी). अंगोरा - पु डास. मच्छर अंगौगा -पु नैवेद्य. हविर्भाग मधुकरी (काढून ठेवलेली) [ नेतकरी अगोरिया -पु बैल नागर उसना देणारा अग्रेज - पु इम्रज [ चाळणी. अंधिया -स्त्री कपडा लावलेली मैद्याची अँचरा - पु साडीचा अगावरील पदर (बाहेरचा) अंचल -पु पदर सीमेवरील किनारा -बांधना - सकल्प करणे. - पकडला या थासना - सहाय किवा आश्रय देणे अंचला-स्त्री बराग्याची लगी अंछर -पु तोड येण्याचा रोग जिभेवरील काटे - सारना - जादूटोणा करणे अजन -पु काजळ. [घालणे - करला (लगाना, सारता) - काजळ अजनहारी (अंजना) -स्त्री राजणवाडी कुसारीण (किडा) सिद्धांजन-पु जे काजळ डोळ्यात घातले असता जमिनीत पुरलेले घन दिसते अजर-पंजर -पू हाडाचा सापळा, वरगड्या - ढीला होना - अग शिथिल होणे - निकलना -- आतल्या वस्तू खिळ- खिळ्या होऊन बाहेर येणे अजल (अजलिपुट, अंजुली ) -स्त्री ओजळ. प्रदेग. अंजवाना - क्रि स॒ काजळ घालन घेणे अजल अजाये मधुराघर अमोके है ” अंजलिगत - वि आओजळीत असलेले. अजलिगत शुभ सुमन जिमि सम सुगघ करि दोय * तुलसीदास