सार्थ उपनिषत्संग्रह ४ | Sarth Upnishadsangrah 4

२०४] कंवल्योपनिषत नः ' ब्रह्म सुनिश्चित केला आहे (म्हणजे ज्यांना ब्रह्मसाक्षात्कार झाला आहे), ते याच जन्मीं ब्रह्मरूप 'होत्साते मरणंसमयीं ब्रह्मामध्ये सुक्त हातात .. पा सहा चरणांच्या श्होकांपैकीं अखेरचे चार चरण संंडकोपनिषदांत [-३. २.६] आलेले आहेत. केदल्येोपनिषदाच्या छापील प्रत्थमध्य ब श॑करानंदांन्या डोकत 'परास्रताः” याऐवजी “परास्तात असा पाठ आहे व श॑करानंदांनी अहि शंकरांचायांच्या अथान वेगळा देला आहे. सुंडकोपनिषदांतील श्डोकेॅ- छ्या शकराचाथाच्या अथला अलुसरून मीं येथें अर्थ दिला आहे. शंकरानं - दानी यतींचे दोन वर्ग केले असून ब्रह्मसाक्षात्कार न झालेले यते व्रह्मछोक्रांत शदून त्रलयकाला( मुक्त होतात असा अर्थ केला आहे. विविक्तदेशे 'च सुखासनस्थः झुचचिः समत्रीवशिरशःदरीरः ॥!४। अत्याश्रमस्थः सकलोद्रियाणि विरुध्य भक्ता स्वगुरुं प्रणम्य ।| त्पुंडंरीक (वेरंजे [विझू विचिंत्य मध्ये: विद विझोकस ।:५॥। आअचचित्यंमव्यक्तंसमनंतरूपं [शिव प्रशान्लमसृत बह्मयोनिस |) तथादि्मिध्यांतविहीनसमेके वश ।चेदानंदमरख्ूपमद्तम ४६॥। उसासंहीय परमश्वर प्रभु र क्िलॉ'व्न नीलकंठ प्रशास्त्स!|( व्यात्वा 'छानिगच्छतिभतयोासे समस्तसाश्ष तमसः परस्तात.1।७॥ एकान्तस्थलीं, सुखासनस्थ, अंतर्बाद्य शुद्ध, मान-मस्तक-व शरीर सान म्ह० एकात करून,. परमहंस संन्यासाची-दीक्षा घेतलेला, सः व्हंडियांचा-निसेपःकेलेंला असा ध्होत्साच्या सुलीमप्यमिस्या शुक्ल