संगीत युद्धच्या सांवल्या | Sangiit Yuddhaachyaa Saanvalyaa

युद्धाच्या सांवल्या < जगलं न्हाई. न्हाई म्हनायला ह्या तुझ्या शिवबाच्या आईनं अंगावरलं दूध पाजून एक पोर जगावली. ताच म्हमहेला हाय, शिवबाच्या बाचं न्‌ माझं तसं कांहींच नातं नाही--- ळीला--नातं नाहीं १ तर मग तुम्ही जिवबा नानाचे वडील बंधु आहांत असंच मला बाबांनीं देखील सांगितलं होतं ! आणि हेही तुम्हांला आपले सख्खे चुलते म्हणून सवाना सांगतात, ज्यी(ते--ए्‌का आडनांवाचं-- एका काळजाचं म्हराठं,. एवढाच थागा- दोरा म्हनीनास. मी असा पंगु झालो. दवापान्यापायी व्हती न्हवती तेवढी शेतीवाडीची पार ढानकाला गेली. त्यो बघ समुरचा पानमळा ! कजापायी छोटूमल मारवाड्याच्या मढ्यावर घातला. लट वाईट हाय त्यो मारवाडी. पेश्ावरचा साप हाय निसता. ळलीला--अगबाई ! जिवबा घोरपड्यानां कजे देणारा तोच ना हा छोटूमल मारवाडी १ ज्योति--व्हय! त्येला बघीतलं कीं टक्कूऱ्यांत झिनझिन्या येत्यात बग! अजून सरकारनं जाहीर करावं-- म्हाताऱ्यांची अन्‌ पांगळ्यांची पलटर्णीत जवर हाय म्हणून- अस्सा घांवत जाईन अन्‌ छातीवर रानीचं पदाक झुल- वल्याबिगर मागारी येनार न्हाई, पर तसं न्हाई ग पोरी! तसं असतं तर खोर्‍्यानं पेका वढला असता अन्‌ परक्याच्या घरीं गेल्याली माझी रानलक्ष्मी या दनगट हातांनी अशी पदराला धरून, माझ्या पोरासमोर उभी केली असती. काय सांगूं पौरी १ तळमळ- आग व्हतीया निसती घीची. लढाहेच नांव ऐकलं कीं घुसुन मरावंसं वाटतं-पर काय करू! दोन्ही बाजूनं लगडा झालॉ- पायानं न्‌ नशिबानंबी, मला जलमांत कराय आलं न्हाई त्ये माझ्या पोराला तरी करू दे ! ळलीला--पण काका, त्यांनीं ऐन तारुण्यांत युद्धांत उडी घ्यायची हँ माझ्या मनाला खरंच पटत नाहीं, माझ्या इतकीच त्यांची काळजी वुम्हांळा आहे. ज्योति--पोरी ! तुझा शिवा जलमला जिवबाच्या पोरी पर पोराचा गडी झाला या लंगड्याच्या अंगावांद्यावर, त्येनं पोटच्या पोरार्किंदी लढ लळा ठव- लाय मला. त्येला द्येयाला माझ्यापाशी कांहीं उरलं न्हाई, माझं येवढं लडा-