मस्तानी | Mastani

अक ₹ ला. ९ रोश०-- ( त्याच्या तोण्डाकडे' पाहून स्वगत ) क्य ? ये होगा मेरा खाविन्द १ अण्टो०-- ( स्वगत ) अरेच्या ! ही बाईशी माझ्या तोण्डाकडे बध रताय्‌ ! हिनं जर माझ्या तोण्डाकडे फार वेळ बाघेतलं-तर सला एशवादा मंत्रच झणावा लागेल ! रोदान० ---ऐसा बरान्ना बम्मन् बन गया हें के सें पेछान्‌ नहीं सकती ! अण्टो०-- ( स्वगत ) अरेच्या ! ही फार बघायला लागली ! छे ह्मणावाच एखाद्या मंत्र ! * आपो हिष्टा मयो भुवः १ ( मान करायला लागतो, पण पळीने पाणी उडवितांना तें चुकून रोशन ब्िब्बीच्या अंगा- वर उडते ) रोाश०-- ( स्वगत ) यही मेरा खाविन्द ! सुझे देखतेही केखी मस्करी करने लगा ! ( आनन्दानें ) मै मरगई ! अब्‌ में मरगई ! अण्टो०--( खगत ) काय सुखडा आहे पण मारू ! जणु कांही भागा नगरचं पांखरूंच ! थोडंच आणखी पाणी उडवाबं कीं जरा ज्यास्त चम कायला लायेल ! ( पुन्हां “आपोहिष्टा' ह्मणून पाणी उडवितो. ) रोश०-- ( उघड ) आय्‌ रे मेरी जान ! आय्‌ रे मेरा प्रान ! मे तो तुझपर कुरबान ! अण्टो०--( स्वगत ) ( आनन्दानें ) अरे ! ही तर खुलळी ! हक आदोहिष्ठाच पाणी बायकांच्या गालांवर उडालं ह्मणजे त्या इतक्या खुलतात हॅ नव्हतं आपल्याला माहिती ! आहे ! ब्राह्मणांच्या मंत्रांत काहीं तरी बाणी आहे ! हे नुसते मंत्रच नव्ट्ेत-वर ह्यांत बरंचसं तंत्रही आहे ! रोश०--( लाडानें ) खाविन्द ! मेरे खाविन्द ! अंण्टे०--( दचकून ) ( स्वगत ) खाविन्द ! अरे वाः 1 हिनं एका क्षणांत मला खाविन्द देखील बनवलं !