नीला मास्तरीण | NEELA MASTEREEN

कपड्यांचे गाठोडे उचलले आणि ते धुवायला ती तलावाकडे निघाली. लाज आणि अपमानाने तिची मान खाली गेली होती. कपडे धुता धुता तिला जुने दिवस आठवत एके दिवशी तिच्या लहान भावाकडे भोजनसमारंभ होता. शेजारची धोबीण तिच्या वहिनीची अष्टपुत्रीची साडी धुवायला घेऊन आली होती. नीला तिला म्हणाली, “मी धुते गं मी धुते. माझ्या वहिनीची अष्टपृत्री मला दे. मी धुवून आणते.” नीलाने ती साडी धुवून आणली खरी. पण तिने ती शेजारणीला परत केली नाही. अष्टपुत्रीसाठी निरोपावर निरोप आले. अष्टपुत्री मिळाली तरच ना घरात मंगलकार्याचा मुहूर्त होणार. पण अष्टपुत्री कोण परत देणार? ती तर नीलाकडे आहे. नीला म्हणाली, ““भाऊ नाही आला तर मी देणारच नाही साडी.” येईल का भाऊ? भाऊ आला तरी तिला 'ताई' म्हणून हाक मारेल का? तिढा वाढतच चालला. तीनही गावात याचा गवगवा होऊ लागला. एका गावात तिचा जन्म झाला होता. दुसर्‍या गावात ती शिक्षिका होती. आणि शेवटी तिसरीकडे ती दोन्ही गावातील मळके कपडे धुवत होती. इकडे घरात विचार करून करून भावाचे डोके पिकले. एके काळी ही माझी ताई होती. मग तिच्याकडे क