नागड धुय्या राजा | RAJA NANG DHADANGA

बावरलेल्या वजीरानं, सावरलं स्वत:ला राजाजवळ गेला, अन्‌ बोलायला लागला महाराज, कापड फारच भारी झालंय अपूर्व झालंय, आणि वेगळंच झालंय त्यावर सोन्याची, फुलं काय दिसतायत जणू काही फुलांचे, गुच्छच हलताय्‌त एकेक करून सगळेच, बघायला गेले नाही फुलं दिसली, नाही गुच्छ दिसले रिकामी चौकट पाहून, हैराण झाले कापड काही दिसेना, गडबडून गेले कुणाच्या तोंडून, शब्द फुटेना गरगरणारं डोकं, ताळ्यावर येईना स्तुतीशिवाय कोणी, काही बोलेना गुंडांची जादू, काही उतरेना आता राजाची, वेळ आली कापडाची चौकट, ऐटीत बघितली डोळे चोळून चोळून, बघू लागला राजा त्याचाही वाजला होता, बेंडबाजा