जशास तसे | JASHAS TASE

काय करणार? ती तर रोजचे थोडेसे दूध पिंपळालाच घालत होती. तिचा जीव घशाशी आला. ती धावत धावत पिंपळाजवळ गेली. म्हणाली, “देवा, मी तर रोज तुलाच दूध घालत होते. आता सासूबाईना पेसे कुठून देऊ?” पिंपळ बोलला, “मुली, रुपये-पैसे मी कुठून आणू? इथे आजूबाजूला दगड-गोटे पडंले आहेत. ते घेऊन जा. आपल्या खोलीत ठेव. सासूबाईंनी हिशोब मागितला की ते दाखव.” बिचारीने दगड-गोटे टोपलीत भरले. घरी घेऊन गेली. टोपली आपल्या खोलीत ठेवली. सासूने धाकटीकडे हिशोब मागितला. थरथर कापत ती म्हणाली, ““आई, खोलीत आहे. तुम्ही बघा.” सासूने खोलीचे दार उघडले. तिचे डोळे दिपले. खोलीत हिरे-मोती चमकत होते. सासू म्हणाली, “सूनबाई, तू चोरी केलीस की दरोडा घातलास? इतके धन कुठून आणलेस?” धाकटीने सगळी हकिगत सांगितली. मोठीने ते ऐकले. तिच्या अंगाचा तिळपापड उडाला. मोठी सून म्हणाली, “आई, आता मी पण तसेच करीन. तुम्ही यात्रेला जा.” “सूनबाई आत्ताच तर मी आले. थोडा दम धर.” प