शहाणे आणि चतुर प्राणी | SHANANE ANI CHATUR PRANI

14 चित झालेला सिंह म्हणाला, “माझ्या हालचाली फारच सावकाश असल्यामुळे मी त्याला पकडू शकलो नाही. मी माझी चूक कबूल करतो. आता मला कधीच डुक्कर मिळणार नाही.” दुःखी झालेल्या सिंहाकडे पाहत कोल्हा म्हणाला, “तुम्ही काळजी करू नका, दिवस मांवळायच्या आत मी तुम्हाला तेच डुक्कर परत आणून देईन.” त्याच रस्त्याने जात असताना कोल्ह्याने त्या डुकराला एका नदीजवळ घाबरलेला पाहिला, तो अतिशय घाबरलेल्या अवस्थेत श्‍वास घेत होता. त्याची ही दशा पाहून असे वाटत होते की हा लागलीच बेशुद्ध होईल. “हे काय प्रकरण आहे?” कोल्हा ओरडत म्हणाला, “तुझ्यावर वीज कोसळत होती का?” “मित्रा, तू हे असे कसे म्हणू शकतोस? तिथे घडलेला प्रकार पाहण्यास तू “असे काय घडले?” कोल्हा म्हणाला. “तू थांबला असतास तर नक्कीच राजा झाला असतास. तुला हा मान देण्याची राजाची फारच इच्छा होती. जर तुला खायचेच असते तर तू येथवर पोहचलाच नसतास. त्याने तुला तेव्हाच खाऊन टाकले असते.