गीतरामायण | GEET RAMAYAN

गीत रामायण 17 कुश आणि लव: सरयू-तीरावरी अयोध्या मनुनिर्मित नगरी त्या नगरीच्या विशालतेवर उभ्या राहिल्या वास्तू सुंदर मधुन वाहती मार्ग समांतर रथ, वाजी, गज, पथिक चालती, नद्ुनी त्यांच्यावरी १ घराघरावर रत्नतोरणें अवती भंवती रम्य उपवनें त्यांत रंगती नृत्य गायनें मृदंग वीणा नित्य नादती, अलका नगरीपरी २ स्त्रिया पतिव्रता, पुरुषहि धार्मिक पुत्र उपजती निजकुल-दीपक नृशंस ना कुणि, कुणि ना नास्तिक अतृप्तीचा कुठें न वावर, नगरि, घरीं, अंतरीं ३ इक्ष्वाकु-कुल कीतीं भूषण राजा दशरथ धर्मपरायण त्या नगरीचें करितो रक्षण गृहीं चंद्रसा, नगरिं इंद्रसा, सूर्य जसा संगरी ४