पदमपुराण (जैन रामायण) | Padampuran (Jain Ramayan)
श्रेणी : साहित्य / Literature
लेखक :
Book Language
हिंदी | Hindi
पुस्तक का साइज :
26 MB
कुल पष्ठ :
766
श्रेणी :
यदि इस पुस्तक की जानकारी में कोई त्रुटि है या फिर आपको इस पुस्तक से सम्बंधित कोई भी सुझाव अथवा शिकायत है तो उसे यहाँ दर्ज कर सकते हैं
लेखक के बारे में अधिक जानकारी :
पुस्तक का मशीन अनुवादित एक अंश
(Click to expand){९
पमे ८० वेँ- ( प्र. २७०-२८५ )
शंतिजिनाल्यांत शांतिजिनाची रामादिक स्वति करितात २७०-२७२, बिमी-
पणाचे आजे, पिता.आदिकांना संत्वनपर याषण २७२-२७३, बिभीषणाच्या आशञेन
विदग्धारणीने आपल्या प्रासादांत रामादिकाना येण्यास विनती केटी. खतः बिभीषणही
त्यांना नेण्यास आल्य २७३-२७४, त्रिमीष्रणाच्या महाखंत रामादिकांचै आगमन
व सान-मोजनादि क्रिया २७४-२७५., बिभीषणादिकांनीं बलनारायणपदपाप्यर्थ
राम-ल्क््मणांचा अभिषेक केला २७६, विराधिताला कूचर आदिक नगरांत पाठवून
लक्ष्मणानें आपल्या सब स्लिया आणविल्या व तो सुखोपषभोगांत गहन गेछा २७६-
२७७, कांहीं स्लिया महापुरुषाच्या पत्नी होतात त्याचीं कारणें २७७, इंद्रजित्,
मेघवाहन व ऊुभकणै केवलक्लानी होऊन मुक्त झाले २७८, जंबुमालीमुनि तपाने
अहमिंद्र झांले, पुदीलभवीं ऐरावतक्षेत्रांत ते मुक्त होतील २७८-२७९, मयमुनि व
मारीचमुनि यांचे तपोवर्णन २७९, सत्त्वगुणाचा प्रक्ष व त्याचै उत्तमफल २७९-
२८०, कुशीलसत्रीची कथा २८०-२८१, राजाच्या मस्तकावर लाथ मारली त्यास
काय रि्वा द्यावी या राजप्रश्नाचै उत्तर देमाङ्काने दिठे २८१, बाद्यणयुत्र
श्रीवधिताची कथा २८१-२८२, श्रीव्धिताच्या चाठुयोने प्रसन्न होऊन कररुह
राजान त्याला पोदनपुर दिलै २८२; मयसुनीच्या पदस्पशोने सिंदू चै सपैविष उतरे
२८२-२८३, श्रीवधिताने सिंहेदूल खय्दीं आणिं २८३, मयसुनीनीं श्रीवधिताचे
व त्याच्या सेधिजनाचे पूवंभव सांगितले २८३-२८
ঘন ८१ व- ( ভু. २८९-२९८ )
रामचद्राच्या मातेचा रोक. व नारद अपराजितेल्य ओोकाचै कारण विचारतो
२८९-२९०, नारद खदरत्त सांगतो २८९-२९१, कोसल्या अयोष्येत धड्लेस्या
घटनांचें वर्णन करिते २९१-२९२, नारद लंकेला आला अंगदाच्या लेकांनीं द्याल्य
रामचंद्राकडे आणि २९२-२९३, नारद रामाल् याप्रमाणे बोल्ल २९३-२९४,
मातृग्रेमानें रामचेद्र नारदाला असे बोलछे २९४-२९५, आम्हाला मातृदशनाथ्थ
अयोध्येस जावयाचें आहे असे रामचद्रान विभीषणास कंक्विले तेव्हां व्यानं आपण
आतां सोढा दिवसच ख्कंत राहावै असी विनंति केटी व ती त्यांनीं मान्य केटी २९
विद्याधर अयोध्येस मरतसभेंत गेले व राम-हुक्ष्मणांच्या वेभवाचे त्यांनीं वर्णन केले
भरतानें मातृयुगाजवर टांना नें, त्याचें बृत्त ऐकून त्यांना आनंद वाटल्य २९६,
विद्याधरांनीं अतिशय- रत्नट्ष्टि केली, प्रत्रेकाच्या घरीं रत्नांचा पवेतप्राय राशि झाला,
विद्याधरशिल्पीनी सुवर्णरत्नमय अयोध्या रचिली २९६-२९८.
User Reviews
No Reviews | Add Yours...