हिम अंगार | Him Angaar

ठाकडीतूंपाढमोराी ठाकली तूं पाठमोरी लीलया दारासमोरी पाहतां मागनही कां नोळखावें मी किशोरी ? ऐट तुझी बोलण्याची अन्य कोणा साधण्याची ? बोलतांना हालतीं कानांतलीं मोतीं टपोरी मान हंसाची कमान तीवरी नागासमान- शेपटा ये लाम्ब, जो लाम्बून माझें चित्त चोरी ही खुला खान्दा सुरेख अत्‌ कटीला हात एक ब्ात्दणीकी चम्‌चमे ती बांगडी तुझी बिलोरी तो तनचा झोक ! वावा! ताचवीतां पाय डावा पे उठोनी एक मागे टांच ती ताम्बूस गोरी बोलवं का ? हांक मारूं ? छे ! धजेना जीव भौरू धुम्दरे ! मी प्राथितां होशील का तूं पाठमोले, ) इष्दूर, ३ नोवेम्बर १९४३