हीरक - वळय | Harika Valaya

सॅ हीरक« वलय, [ प्रकरण आला होता. त्यातून ज्याच्या त्याच्यावर| मज अभागिनीवर कोपला तरू निदान. पगडा ठेवून बोलावयाची तिला एक | अन्नाशिवाय-उपास काढित--रस्त्यांत मरून वाटेट खोड लागलेली होती, आपल्या| जाण तर माझ्या हातातल आहेना ? ! वनिणीला मरजीना किंचित्‌. वचकून असे| 7 या आशावादाने व्यवहारपरायण द वर, परतु प्रसगी ती तिलासुद्धा गप्प | मरजीनाचे कसे सभाघान होणार १? तिला हल कमी करित नसे. माच धोरण । आपल्या धनिणीचा हा नीरस वेदान्त मुळीच लै हा न क मोठे । रचला नाही. ती रागारागाने त्या सुद्रील्य [शार मुळे ती कधी अतिप्रसग न. ओपेक डी माहे सलत हाऊ न देण्याविषयी काळजी घेत असे तिर पि क र ब्रिविसाहेब ! या सुखान हणा, किवा दुः- आपली यजमानीण बरीच नरम आलेली | खान भरलेल्या झणा--या दुनियेतच रहाव पाहून मरजीना रागाचा अविभीव दाखवून | अन्‌ परमेश्वरान दिलेल सुखदु.ख भोगाव त्या सुदरीला हझ्णणाली “ भ्रिब्रिसाहेबर । म्ला|एवढच आमच्यासारख्या भोळ्या लोकाना वेडीला आपला हेतुच काय तो मुळी|वाटत-परतु आपला हिशेब उलटाच ! मळत नाही 1 आपण आगऱ्याला जाणार । आपणाला या जगाचाच मुळी कटाळा नाही झणता-अन्‌ इथहि राहणार नाही |येऊन गेला आहे. आगऱ्यात हिरेमोत्यानी हणता ! मग आपण जाणार तरी कुठ |मढविलेल्या सोन्याच्या सिहासनावर विराज- वाई ' या जगात या दोन ठिकाणाशिवाय मान होऊन मोठ्या येभवात 1दैवस काट- आपणाला रहायला स्थळ तरी आहे कुठ? ण्याच्या सुखकर कल्पनेपेक्षा रस्त्यात उपास हा महाल आपण आज सोडलात, की, | काढीत हाल अपेष्टात मरून जाणच आप- आपला सारा आश्रय सुटला अस आपण |णाला सुखाच वाटत 1 खरच आपल्या समजा ! मग आपण जाणार कुठ अन्‌!सुखाच्या कल्पनाच काही विचित्र आहेत ! : कग्णार काय १ वाटेत आपणाला खायला मरजञीनाच्या पुराणाला तिची यञजमानीण तर पाहिजे १ नुसता वाग खाऊन अन | अगदो कटाळून गेली होती. ती कपाळाला पाणी पिऊन तर॒ आपला निभाब लागा-| आठ्या घाळून त्रासाने हणाली, “मरझीना ! यचा नाहीना !१ ? माणसान भेल बडबडाव तरी किती! मरजीनाचे हे किंचित्‌ कठोर भाषण [टले जर माझा विचार रुचत नसेल ऐकून तिच्या यजमानिणीला फार बाईट |तरे दे. मजबरीबर येऊ नकोस ! तुला वाटले असाव असे [दैसळे, ती विषादपूर्ण | जर ऐेश्वयाची अन्‌ सपत्तीची एवढी आवड स्वराने अडखळत झणाळी “ ज्याच्या असली, तर माझी हदी सारी सपाचि मी तुला विशाळ राज्यात एक मुगीसुद्धा उपाशी | रत्यि-व्‌. ती सुखान भोग-मजबरोबर तू मरत नाही, तो माझा योगक्षेम चालविल्या-| डे नॅकास-समा जात्ये--? खेरीज कधींही रहाणार नाही मरजींना 11 मरजीनाला हा बाण बरोबर ममी ला- त्याच्या विशाल राज्यात कुठना कुठ तरी, गला ! आपल्या धनिणीवर तिची अतिशय तो मला स्थान देईल ! तो दीनदयाळही जर भक्ति होती. तिच्या सुखलवासाठी मरजीना