कोंवळीं किरणें | Konvaliin Kiranen

अपुरी गोष्ट 6९. 2६.5 क आ र अचर आ. ्हर्टर्नच्ता्टी ट्ट चिन ची अट टीपी पटी टी पटी पट टी पट चट घळ पटी 2 चि विटी पिटी प पट ८ २८6 टी चे ८ चे ७८ च ./ ची ८ चे, / च. ७ ४ ८ ३८४ ४ ५ टी ८ ६. ९ / ७.४ ची ८ भट 2 ७ च ची प ९ वि ची चिट पी चि च. /न “ काय वाचताहात येवढं १” “ एक सुन्दर गोष्ट आहे ती!” “ दुणाची १ ठुमची १” ६८ अट 1? “ मझ़ग--१* “ आम्हां दोघांची !” “ दश, कांहीं तरीच ! ” आणि असं म्हणून अकारण मान वेळून, सस्मित मुखानं ती वाचूं लागली, “ उम्नेश, -** बनू नांवाच्या एका शेजारच्या मुलीशी तुझी ओळख झाल्याचं रसभरित वर्णन वाचून मला प्रथम चमत्कारिकच वाटलं! पण लगेच पटलं कीं हा दोष आपल्या संस्कृतीचाच आहे. कारण, बह्दीणभावांना परस्परांच्या प्रेमकहाण्या ऐकूनहि ठाऊक असूं नयेत हीच आपल्या घरची शिकवण नाहीं काँ१ पण, मित्राशीं ज्या गोष्टींची आपण मनमोकळेपणानं चचा करतों, त्याचा नामोचारहि घरीं करतां कामा नये, ही रूटी मला घातक वाटते. कारण रक्ताच्या नात्यापेक्षांहि चह्यपाण्याचे मित्र यामुळे अधिक जिव्हा- ळ्याचे वायतात. नाहीं तूंच सांग, आमच्या हिंदु कुटुंबाला जिथं जवणासाठींच चार मंडळी जमतात अशा खाणावळीचं स्वरूप प्राप्त झाले आहे, याचं कारण दुसरं काय ! तुझ पत्र वाचून खरोखरीच मला भारी आनंद झाला. जुन्या माणसांना आमचीं पत्रे चमत्कारिक वाटतील. वाह देत बापडीं ! पण अशीं ह्ददयाचीं दालनं निःशंकपणे खुलीं करण्यांतच कुटुम्ब- क र १-