महाराष्ट्र कवि चरित्र भाग १ | Maharashtrakavicharitra Bhag1

५ वराळ विवेचन कारितांना मी नुसत्या कविल्वगुणाचाच विचार केळेला नाहीं. आचरण, विचारस्वातंत्र्य, भूतदया आणि इश्वरीम्रसाद, या चार गुणांचा विचार फरतेस, आचरणाकडे लक्ष्य द्याच काय कारण आहे, असा एक प्रश्न, स्त्रतःच्या भाचरणासतधाने साझक असणाऱ्या एकाद्या नव्या क्थीकडून पुढें येण्याचा संभव आहे. स्मास उत्तर इतकेच क नुसत्या कविल्यापॅक्षां कवीच्या आतचरणामुळेंच त्याची सासाद अधिक डात. झुद्काचरण च विचारम्वाच्य यांच्या अनुकुळतेरमे एक प्रकारच चिकार पाप्य दोता, भूतदयेने अंतःकरण कमळ ट्रोल; व ईश्वरी मसादामळे एक प्रवर अळीकिकत्य अशा यय ब या गणचव£यांच्या समुयार्ने काव्यास अत्यंत पमारवता घाल डात, शिवाय, आह्मां पार्वात्य व्योकांच्या दीस नुसत्या कविल्यांपक्षा सदाचरण व साधुत्य यांच्यामुळेच कबच वअन समाजावर अधिक बसते, ४, द्रुशयराम, जानंदेच, रामदास व एकनाथ यांच्या उदाहरणावरून स्पष्ट होत आहे. र मिजीसीलुनांची कमिता श्रचिसंच्या निंबा मिपाच्या कवितेपेक्षां सरस आध, ६ कारणा. तश कल्ले करील; परतु जोशीद्युवांपेक्षां ऑर आणि महिपाति यानी पॉस आणि व्लोकप्रियता मटारा्रन पिक झो! या कारण चर्ननक्रमातीनट चिन्ता ४ दय, मनाचा कोमळाणा इ फॉनित्वाच मुख्य अंग नव्ह, ६ खंर भः; ब] धुकारसामासारख्या मवचीतखम गुवळांतकरणाच्या कवीच्या कवित्यास स्याच ुामुळ अधिक भाभा जाली आहे, डी तितकेच खेर आहे. असो वर खिदिडेय. आहे. का, ड्या मराठी कीस ग्रसिडीची मिंबा अच्याची २३ अपना चव्टली; हठीच्या कव[स, एखाद्या मर्तीमानपत्ात किंवा मासिक- पुरवत आपल नांच चमकळ हाण भोठा आमद दती, मॉटी घन्यता वाळो म [४11 मासिक पुस्तककारामे * नुमची कविता प्रसिद्ध करण्याजोगी नाई र असे होट”, तर घ्याचा मोठा विषाद चाळी, पवी इलींच्यासारी जसप्रकोदडानाची साबन आणि ४. व्ह. सासायदीसाख्या अंयावजनक संख्या मव्दत्या, तरीही आमच्या ना आपली मथरचना जी एकसारखी चाळ. बिली होती, यांच कारण त्यांच्य! यापुढ एक प्रकारच उटिप्ट काय ( भाड्या ) दीर्ते, ई होय, आपणास 9 शान अंत्यत परि्षमाने मात झाले, त इतर जनांस सुछभ करून य च, हा उदाच शत प्राचान कथांचा होता; हठींच्या काचा असा कोणता उदाच हेत आहे !