नारायण आणि गोदावरी | Naaraayanaraav Aani Godaavarii

नारायणराव आणि गोदावरी. *ननााविति पी ९ ही क पट ९: (कान भाग १ लाः राघाबाई---अजून ही बंडी किती दिवस ठेवावयाची ! तिला पंचवीस ठिकाणी तर ठिगळे मारिली आहेत, शिवाय कितीएक ठिकाणी फाटलेली आहेच ! जसे पोतेर झाले आहे ! तिच्या वाती देखील चांगन्याशा होणार नाहीत! आतां जा ऊद्या पाती ती, टाकून द्यावी अ्यवकभट--( राघाबाईचा नवरा) अग त्या बेडीला इतक्यांत काय झाले आहे! अजून एक वर्ष जाण्याला काही हरकत नाही. वारंबा अस नवे कपडे करून दिवाळे काढाव- याचे आहे बाटले ! खादी नाह खादीची बेडी ती! तिजवर निदान पांच वर्ष तर गळी पाहिमत ! राधा---पांच वर्ष अगदीच याई, निदान दहा वर्षे हा. टले असते तर बर शोभते ! दिविमभर काय मेले अशा फाट. क्या तटक्या मळक्या चिरगटांनी असावे ! माणसाच्या आं. गावर चिरगट पांघरुण जरा इळझळीत असले म्हणजे तं बो दिसते, आहे निवांत जीव ते| घ्यावी चार हिवस हीस पुरवून इया मनांत एक छपर पलंग, कांही वासाची तले घ्यावी! अमे बाटतं, पण यथ काय! पेशाची गोट काहिली की जम पित्तच चत ! तरण्या बायकांना म्हटले ह्मणजे त्यांचे नवर काह| कर्मा पड इत नाहीत; त्यांची होस पररवीत असतात ह्या वयांत म्याले बिले नाह| तर मग कर्घ। करावयाचे ! बी कांही वस्तू विकित धण्यासंवरण्याम मामर्थ्यच नसतें तर मग ठीकच होत; पण तस तर नाहीना! मग का ती मेली