श्रीमत् दासबोधाचे कर्ते | Srimat Dasbodhache Karte

(९ च ग्रन्थ करून तो श्रीसमथीच्या नांवावर विकील ! शक १६०६, १६१५, १६१६, १६१९, १६२०, १६२२, १६२४, १६२३६, १६४८ इत्यादि शक- तील दासबोधाच्या प्रती आज हि उपलब्ध आहेत, श्रीसमर्थ स्वत; आपल्या इतर॑ प्रकरणांत दासबोधग्रन्थाचा स्वकृत म्हणून उल्लेख करीत आःत.आनंदवनभुवनांत त॒छा उल्लख आपण नुकता च वर पाहिला व इतर हि कांही प्रकरणांत तसा उल्लेख असल्याचें इतक्यांत च पाहूं. शास्त्रीबावा, शिष्याने केलेला अन्थं खुशाल आपला म्हणून श्र!समथीलारखे महापुरुष मिरावितील असा आरोप करण्याइतकी आपल्या हि मनाची खचित खचित अधागती झाली नसेल ! तशी झाली अलेल तर मग, आपणांस राम राम ! तात्पर्य, शास्त्री्रावांच्या इतर आक्षेपांना कांही च 1कॅमत उरली नाहीं. फार तर आणखी तिसरा व पाचवा असे दोन आक्षेप खोडून हई प्रतिपादन पुरं करावं, असा मला मोह होतं आहे. पण काय करावें १ या निरर्थक वादांत स्वतःचे आयुष्य खचच केलें पाहिजे व वाचकांचे खचले पाहिज, असा प्रसंग शास्त्रीबावांनी भाणला[ आहे, त्यांचा कोप न व्हावा व इतर प्रमाण निरुत्तर करणारीं आहेत, अछा त्यांच भलता च ग्रह न व्हावा, म्हणून सव आक्षेपांचें क्रमशः मनिमूटपणें खंडण करणे मला भाग झालं आहे. आक्षेप दुसरा- रामदास ईं नाव श्रीसभथांना प्रिय होते, असे असतां त्यांनी “ शवकत म्रश्थाचे नांव रामदासबोध असें न ठेवितां दास- बोध असं कां ठेविले ? ! ठेविलें खरे, त्यांची चूक झाली, घ्या एवढी चूक पदरांत, त्यांना काय ठाऊक कीं, खिस्ताच्या विसाव्या शतकांत * जाबेपासून २० मेलांचे अंतरावर जाम- खेड ? गांबी एक शास्त्री जन्मास येऊन त या नांवाबद्दल आपणांस जबाब विचारतील | पण, शाल्त्रोब्ांबा, या आक्षिपांत आपणांस तरी कांही इंशील वाटते काय १ दासबोध याचा सरळ अथ एक च, दासबोध म्हणजे राम- दाछांनीं शिष्यांना केलेला बोध, आपणांस हवि हा च अर्थ अभिप्रेत वाटतो, पण त्यावर आपले म्हणणे अस आहे कीं, * ब्यांनीं प्रीतीने आपलें नांव राम- दास ठेवून प्रेतलें, त्यांनी ग्रन्थारंभीं तें प्रिय नांव छोडणें संभवनीय नाहीं. ? या आपल्या अनुमानास प्रत्यंतर पुरावा म्हणून आपण म्हणता कीं, ' स्यांचे स्फुट अभंग व पदे पहावा, म्हणजे आढळून येईल कीं, प्रत्येक पद्यात * राम-