विनोबांची प्रेमयात्रा | Vinobanchi Premyatra

दरवाजा उघडला-इ प्तिलाह शश तेव्ह्य केवळ असे खायला देत राहिल्याने उभयपक्षी यथार्थ समाधात कसे होईल ? अर्थातच होणार नाहो त्यासाठी त्याला असं उत्पादन करण्याचें साधन च दिले पाहिजे म्हणूनच ही गोप्ट मी सवन सागत असतो की ज्याच्याजळ जमीन आहे त्याने त्यातली काही जमीन गरीवासाठी दानं द्यावी अशाप्रकार आम्हाला आजपर्यंत ४० लक्ष एकराहून अधिक जमीन मिळाली आहे आणि ती जमीन भूमिहीनाना वाटून देण्यात येत आहे अशा प्रकारे देण्यात फार मोठा आनद असतो माझ्या लहानपणची गोष्ट सागतो आमच्या धरी फणसाचे झाड होते फणस पिकला म्हणजे त्यातले गरे वादन प्रथभ होजार्‍याच्या घरी द्यावयाठा आईले सापापचे आणि भग च आम्हाला खायला मिळायचे अशा तःहनें लोकाना वाटत्यानतर आपण खाण्णत जो आानद असतो त्याच्या स्मरणाने मला आजहि आनद चाटतो आपण खाण्यापेक्षा दुसऱयाला खायला देण्यात अधिक झानद साहे ही गोष्ट कमीजास्त प्रमाणात प्रत्येकाच्या अनभवाची आहे. या ठिकाणी पुद पाकिस्तानात जभीन कमी झञाहे अम म्हटले जाते १२९५१ च्या खाने- सुमारीप्रमाण येथील लोक्सख्या दर चौरस मँलास ७७७ होती आता वाढून ९०० झाली अमेल अस समजा परतु केरळ प्रदेशात दर चौरस मॅल्ास १४०० रोक आहेत असे असूनहि मला त्या ठिवाणी पुष्कळ भूमिदाव मिळाले आपल्या उत्पनाचा बाहो अदा दु खी माणसाला द्या मी मोकळा हाताने या देशात आलो द्ाहे आणि भोक्ळ्या हातानें जाणार आहे पण जर पाकिस्तानात भूमिदानाच कायं सुरू होईल तर लाखो लोकाची हृदये एकमेकाहीं जुळतील मत्री, प्रेम, करुणा, दु खी लोकाची सेवा हे तर सव धमाचे सार आहे कुराणात म्हटल आहे- «<'निम्मा रजकथया हुम युन फिछून' आपल्या रोजग्रायाचा काहा भाग दुमर्‍्याता द्या, हा त्याचा अर्थ वेदातहि म्हट आहे. *-'दान सविभाग थापल्या सुखमोगाचा याही अदा दुःखी माणसाल्य द्या बगे च स्थिस्ती घर्मानें सागितउ आहे सवं घर्मांनी दाताचा महिमा वगिल्य आहे आपण भूमिदान बेले तर दात्याला युष्य मिळेऊ, घेणाराल्ा सुख स्थमेल आणि