मोगज्याचीं फुळें गुच्छ १ | Mogaryacchi Phule Ghuccha 1

० | “र्त न उ <) र मोगऱ्याची फुलं. ज्याचें छत्रचि मोडुनी कडकडां खालीं अकस्मात्‌ पडे तें कोल्हापुर दीन होउनि कसें आजी अहा हें रडे ! सारे लोक करीत शोकरव हे निःशंक संमार्जिती भूदेवीप्रति वषलेनि झरझरा नेत्राश्चुधारांप्रती ! ९ काळा! संघि कसा अपूर्व तुजळा हा आज आला असे ! घेई साधुनि कार्य तें झडकरी चित्तीं तुझ्या जें वसे ! दुःखाश्चूदक भूवरी पडुनियां जॅ जातसे हें था, तेणें घे अभिषेक आज करुनी तूं आपणा सर्वथा! १० । झालीं म्लान समस्त-लोक-वदनें ! उत्साह गेला छ्या ! ए तैसें होय घडे जसें यद्गुवरा वेढी जयीं काळया ! उ आक्रोश सगळी दणाणुनि पुरी ती जातसे तत्वतां ! दूःखाच्याच जिथं तिथें श्रुतिपथा भेदीत जाती कथा! ११ शोकध्वान घरोघरीं न दुसरें कांहींच कानीं पडे, ह्या चर्चेविण आढळे न इतर व्यापार कोणीकडे; केला प्रश्न जरी कसाहि भलता कोणाहि नारीनरा, देती उत्तर-“ आणिली गति महाराजांस कां ईश्वरा !* १२ जागोजाग परस्परांस पुसती हे लोक शोकसखरें, * झाले कारण काय हो इृपवरप्राणप्रयाणा खरें? कोणी संशययुक्त होउनि ह्मणे “खोटीच ही बातमी;* बोले त्यास दुजा “स्वयें परिसिली ती राजवाड्यांत मीं.! १३ | मट