कळा वन्तीण | Kalaavantin

अक १ ला, प्रवेश १ ला. दे 8 क क वत्सळ[ः--तो स्वतः हुशार आहे; कुठंहि मिळेल त्याला चांगलीं नोकरी. नाहीं तरी त्याचं घरचे उत्पन्न कांही कमी नाहीं. पण अलिकेड सुशिलेची नि त्याची घसण बरीच वाढली आहे. त्यांचे सगळे ढग घरी- दारीं चाळू आहेत. आपला धंदा कलवंतपणाचा. हिचे असले प्रकार कोणी पाहिले तर य! भवानीला रर्‍त्यांतला भिकारी देखील पुसायचा नाहीं. आपल्या धद्यांत पाऊल टाकण्याचं आंतां हिचे वय. नारा:--पण काय गे, ती लगीन कां करणार आहे त्या[च्याबद्धेवर ! वत्खल[:--अग पण असं बघ, कीं ता चागल्या कुटंबांतला मुलगा; नायाकैणीच्या मुलीबरोबर लगीन करणं त्याला साधेल तरी काँ १ अग, अंगांत तरुणपणाचा जोर आहे, तोपर्यंत वाटेल तें मनोराज्य करील. हिच्या पदरांत दोन अक्षर पडलीं आहेत, तेव्हां तिला वाटतं व्हावं आपण गरति. त्यानं हिला लग्नाचं वचन देणं हा कायर पोरखेळ कां आहे ? तरुणपणाचा मतलब साधण्यापुरता हिला दोन दिवस थापा देईल, गोड गोड वचनं देईल,शपथा घेईल, आणि होस पुरवून शेवटीं आपलं तोंड कायमचं काळं करील ! आपल्या गोमंतक मराठा समाजांत अलिकडे लम्नाची वावटळ उटली आहे ना, तिचा हा सारा पारिणाम ! नीरा:--वत्सल्या, नीट विचार करून कांहीं वळलं तर बघ, सुशिला कांही गाणंबिणं शिकते आता १ वत्सलाः--गाणं १--सगळं झालं पुरं | माझ्याबरोबर वस्तादर्ज[कडे चार दिवस जमतम बसली; आणि पुढं तालमीच्या वेळेवर बाहेरच जाऊं लागली. तिला गाणंबिणं कांहीं नको. संतिशाबरोबर बाहेर फिरणं, नाटक सिनमाला जाणं आणि घरांत असली, तर बुलबलतरंग वाजवण हरँच तिला पसंत. मनांत येईल तसं वागते. पहाते आणखी थोडे दिवस वाट; नाहीतर तिला गांवचाच रस्ता धरायला सांगते; मी तरी किती सांभाळू यांना आतां १