शल्यें | Shalyen

(९,, बरोबर जर कर्तव्याची बाणीव ठेवबी तर त्याच्या हातून कार. मोठे कारे झालें असे होईल. मुसळमान मुला स्थाप्रमाणे आयुष्यामध्ये एका परधर्मी- याला मुसलमान केला की मोठ्यात मोठें पुण्य मिळविले आणि जन्मात आल्याचें सार्थक झाले भरते समजतात, त्याप्रमार्थे भामच्या संपादडांर्न! आणि प्रकाशकार्नी काहा ए.का काळसर्यादेंत पक तरी नवीन छेखक आपण पुढे भाणू , एक तरी भाद ग्रंथ आपण कोणाकडून तरी ळिटून चेऊन तो प्रकाशित करूं, अता निश्चय केला, अशी शपथ बेतली (किब्हुना अर्शीः आपापसात चढाओढ भाणि भमहमहमिका सुरू केळी तर त्याचे सराठी भाषेवर केवढे तरी उपकार होतीढ ! माझी खात्री आहे कीं आज मराठी भाषेच्या ब्रुद्लाने कितीतरी फुले येत आहेत. सुदर आणि सुवासिक आहेत ती. पण ती क्रुठेंतरी फुनतात केव्हातरी गळतात, आणि मावीस मिळतात बिचारी ! वृक्षांना मुंबळक [णी घालण्यास, त्याचा पद्धतशीर विकास करण्यास, फुल[च गजरे आणि गुच्छ करून त्याचा सुवास वाचकापर्यंत पोचवण्यात आणि मराठी भाषेचे देभव इृद्विंगत करण्यास आज आपणाजवळ आबिकारी, कतंव्यप्रेरित असे सपादक फार थोडे आहेत प्रकाशकांची टष्टि ो-वरुतणा[च्यीचय आवेक, कागदी आणि नकली फुलाचाच गौरव जास्ती; अथातच प्रश्त परिस्थितीत [दक आणि प्रकाक्षश-वग([चा थाड राग सपादूनाहे तरुण व होतकरू लेखकांच्या दुचबणभेच हे गाऱ्हाणे वाड्ययविकासाच्या इट्टीने महत्वाचे वाटल्यावरून मराठी । *स न्य, भ* साड आहे ह्यात कुणाहि व्या6- गत संपादकाला अगर प्र॥[-[काला उद्दयून मी [लिहिलेलें साई. वस्टार्यित ही अर्था आहे आणि हं सारे सष्टपण लिहिताना डाही संपादकांना व प्रकाहय काला आपला व आपल्या पंथाचा मी मोठा अ1मा[न केला आहे अतेंटि वाटण्याचा संभव आहे. परतठु मोठ्या गोष्टी प्रात करून घेताना बासया गोष्टीना महत्त्व द्यावयाचे नसते, ह्या न्यायाने दाडमय-(वला[स व वाढयमय- वृद्धे ह अ।तम ध्येय ठेवून संपादक व प्रकाशक मला क्षमा करतील आणि प्रश्‍शुत गदाविपय्री त्याचे काहीही मत असर्ळ तरी पुस्तकातील झत्यारच॑ परीक्षण ते: 762”. न होंवा निःपक्षपातीयणाने करतील अशी सळ) आश्या आहे. 1 र्‌