पुनर्भेट | Punarbhet

नश्वूगची लघुकथा उन्हाळ्याचे दिवस होते. दिवाणखान्यांत एक सोळा वर्षांची मुलगी एकसारखी येरझारा घालीत होती. वेळ सुमारें चार-साडे- चारची. उन्ह मी म्हणत होते. रस्त्याला रहदारी कमी होती. . ती मुलगी क्षणांत खुर्चीवर बसे---क्षणांत सञ्ञांत जाई. क्षणांत धाडधाड जिना उतरून दरवाजांत उभी राही. तिच्या घरासमोर वाहणारे तिन्ही रस्ते ती न्याहाळी. येवढ्याच श्रमानें तिच्या कपाळावर घामाचे थेंब उभे राहात; तेहि कसेबसे घाईने पदराला पुसून पुन्हा जातां जातां रस्त्यावर नजर टाकीत; धाडधाड जिना चंद्ून पुन्हा ती दिवाणखान्यांत येऊन बसे. आतां तिला खुर्चीवर बसण्या चाहि कंटाळा आला होता. उ