गुजाताई | Gujaataaii

१ आज मी प्रवासिनी बनलें आहे. पण यांत नवल काय केलं १ माणूस जन्माला आला की तो प्रवासीच बनलेला असतो. जन्माला यायचं, बालपणांतून तारण्याकडं, तरुणपणापासून म्हातार” पणाकडं, आणि म्हातारपणापासून मरणाकडं त्याचा प्रवासच नाही का भाले असत १ या प्रवासांत तो निरनिराळ्या टप्प्यावर थांबतो. तिथल्या सोयी गैर सोयी, तिथली चुखदुःखं अनुभवतो; गैरसोयींतन॑ सोय आणि दुःखांतून सुख' कांढण्यासाठी;घडपड करीत त्याचा हा प्रवास चालूं असतो. पण हा त्याचा प्रवास तो हौस म्हणून करीत नसून तो त्याला करण॑ भागच असतं म्हणून तो करीत* असतो. या प्रवासांत आणखी एक गंमत आहे. त्याला हा प्रवास जागच्या जागीं बसून करतां येतो. जी जागा त्याच्या वाट्याला येते त्या जागेला चिकटूनच त्याच्या जीविताची यात्रा चाळू असते. पण माझ्या आजच्या प्रवासाचं तर्स॑ नाही. हा माझा प्रवास जीवितांच्या' यांत्रतलाच एक भाग असला, तरी तो मला करणं भागच होतं असं नाही. गैर- सोयींतनं स्वतःची सोय निमीण करण्यासाठी किंवा असह्य दुःखाचं निवारण करण्यासाठीहि मी हा प्रवास पत्करलेला नाही. खरं सांगायचं तर असंच म्हटलं पाहिजे की माझ्या सुदैवानं मला लाभलेलं ठिकाण लोकांनी हेवा करावा इतकं छान आहे. आणि असं असूनहि तें सोडून मी तेथून बाहेर पडले आहे. तुम्ही विचाराल असं सुखाचं ठिकाण सोडून बाहेर पडण्याचा खुळेपणा तं. कां केलास १ काय उत्तर देऊ मी तुम्हांला १ सुखानं भरलेले ठिकाण खोडून बाहेर पडणं हा खुळेपणा नव्हे असं मी कसं सांगूं १ आणि तसं सांगितले तर कुणाला पदेळ