कांदबरीसार | Kaadanbariisaar

(१०) बाणकवीच्या आम्तत्वाचा काळानिणय एका चिनी म्रंथकाराच्या वर्णन वरून करण्यांत आला आहे 1! ही एक मोठ्या आश्चयाची गोष्ट आहे. आतां बाणकवि आणि चिनी ग्रथकार यांचा सर्बंघ कसा जुळला १? याबद्दल येथ थाड ऐतिहासिक वृत्त देणे आवघ्यक आहे. पूवी वेदिकधर्माचा रार्वत्र प्रसार ज्ञात्य असतां, बुद्ध याने निराळाच मत- भंद काढला. तेव्हां त्या पथाच्या लोकांचे बरेच प्रावत्य झाले. पुढ शंक- राचार्य व जनमतवादी यांनीं त्या पक्षाच्या लोकांचा-वाद करून-पराभव केला: यामुळे ह्मा, किवा दसऱ्या कारही कारणांनी म्हणा, त्या लोकापेकी काही वतिंबटांच, कांद्दी चिना[त व काही लिंदद्वीपात वगरे ठिकाणी जाऊन राहिले. पुढ त्या बोद्घर्मी लोकांपैकी कारी आपल्या धर्मस्थापकांची व पृ्ेजाची स्थान पा!हण्याकरितां दिदस्थानांत येत असत. त्यांतीलच एक चिनी याच्रे- करू ब्हेनसॅग हा इ० स: ६२९ त हिंदुस्थानात आला होता. तो प्रथम काय्माराकडून प्रवास करत इ८० स» ६३३--३४ त नाटद% येर्थे आला. त्या ठिकाणी पांच वर्ष राहून तो इ: स5 ६३3८-३९ त दक्षिगेकडे प्रवास करण्यास गेल्य, दोन व्ष प्रवात करून ते| द८० सद ६४८८४९ त विरून नालंद येथ आला. नतर दर स ६४८१-८२ च्या मुमारास तो प्रयाग यथ गेला. आणि त्या नंतर ता मुमार ६४५ त चीन देशास परत गेला. वटनसॅगच्या दिंदुस्थानातील प्रवासावर त्याच्या शिष्यांना चिनी भवित द[न ग्रथ केळ आहेत त्र त्यांच फ्रच भाषत स्टानिस्छलासजलेन या फ्रच वि- द्व[नान भाषांतर केळ आहे. अटीकडे इग्रजी भापर्ताद् त्यांच भाषांतर झाट आहे. व्देनसंग यान पाहिलेल्या प्रदेशाची व त्या वेळी असल्ट्या इकडील राजांची जी माहिती दिली आहे ती फारच उत्कृष्ट आहे, असे य॒गीपियन पडित म्हणतात. असो, त्यांत त्यानें त्या वळी हपवधन हा काल्यकब्ज « हद वोड्धवमीलोकाने स्थान गयेजवळ ईंझ्यान्येस बारगावापासून सात भेलावर व बद्धगयेपासून परक्नास मेलावर्‌ आहे. ।