प्रपंच शास्त्र | Prapanchashaastra

भाग, ३३ प्रपंचशास्त्राची अनुक्रमणिका. सात रुपयांचा कारकून किंवा मास्तर लम्नाला २०० पासून १७०० रुन खर्च करितो-धमादायाची रक्कम मिळकतीवर भवलंबून असावी-थधर्मादाय कमी केला तर इतर लोक हसतील ही भीति- रॉभर रपये प्राप्तीच्या मनुष्यानें दरमहा धर्म किती करावा १-अतिथि, अभ्यागत,भिक्षुक, गॉथळी, जोशी वगर पिटढिजाद मभिक्षेकऱ्यांविषर्या विवेचन-धर्म कोणाला करावा-धर्माचें ततत्व-आमच्या घमपद्धतीचे अनिष्ट परिणाम-धम करतांनां कोणत्या गोष्टीकडे लक्ष दिंलें पाहिजे-भापण करतो. त्या धमाचा फायदा एका व्यक्तीसच होऊं नये-तो धर्म खाव- जनिक फायद्याचा असावा-सुधारलेल्या लोकांतील घर्मपद्धति-घम्मशाळा बांधणे, सडकेचे बाजूंस झार्डे लावणें, सावंजनिक विहिरी खणणे, दवाखाने घालणें, विद्यादान करणे, हीं कृत्य खरोखर धर्माची कामें ११ पू. आहदेत-आळशाला मिक्षा घालूं नये. ... ...१३२-१३६ आदा आणि खचे-पुष्कळ पैशापासून सुख आहे कीं काय-लक्षाधिश पण कृपण मनुष्य दुःखी असतो; तसाच लक्षाधिश्च पण अव्यवस्थित माणू- सहि दुःखी असतो-पैशापासून सुख केव्हां होतें- त्र्यवस्थितपणा अंगीं येण्यास काय उपाय केले पाहिजेत, -लद्दान मुळांना पसे देणें-त्यांच्याकडून हिशेब घेणें-चिकूपणा हा सट्ट्ण नव्हे-उघळे- पणा द्ुगण आहे-मितव्यय हॅच खर सुख आहे- मुलांच्या हातीं पैसा दिला तर तीं तो भलत्या