भक्ति विजय कथा सार | Bhaktivijayakathaasaar

(७) वतीस झणाटी-बाई आपल्या नवऱ्यास वाघाने मारट. अर्से ऐकतांच पद्नावतीनं प्राण सोडठा. संध्याकाळीं सव घरीं आ- ल्यावर पाहतात तो हा अनथ झाला आहे. राजाने प्रघाना- कडन चौकशी करवितां सर्व हकीकत कळती; तेव्हां राजास राग येऊन मनांत झणाटा-जर बायकोठा मारावी तर खतरीहस्या होत, तरी आपणच अम्निकार्ध सवन करावीं. क्सा विचार करून जयदवाचो आज्ञा घ्यावयास गेटा; तेव्हां जयदेव झणाला-वृझी प्राण दऊं नका. असं सांगुन कीतनास आरंभ कला, तेव्हां दय जयदवास भेटले य पदश्चावतीस सायच कल. तेव्हांपासून सत्र जन जयदुवाचं चरित्र गाऊं ठागटे. गोष्ट २ री. तुळशी दास. हस्तिनापुरांत एक कनोज ब्राह्मण राहत अस. त्याची भक्ति पाहून वाल्मिकान त्याच्या पोटीं अवतार घेतठा. त्याचं नांव तुळशीदास असं ठेवि. तो पांच वर्षीचा झा- ल्यावर त्याचं मीजोबधन करे व पुढे ठग्नही कटं. तुळशी- दासाची वायकोवर फारच प्रीति होती. तिठा क्षणभरसुद्धां विसंबत नसे. एके दिवशीं अकवर राजान तुठसीदासास दरबारांत नेल्यावर त्याच्या बायकोठा माहेराहून बो- ठावणे. आडे, तेव्हां ती. माहेरी निपून गेठी.