काशीनाथ | Kashinath

शश काशीनाथ काशीदादानं उत्तर दिलं नाहीं, तो मुलगा पुन्हां ओरडला--- “« काशीदादा ! ” यावेळीं मात्र काशीदादानं वर मान करून पाहिलं व म्हणाला, *“* काय रे १” “ तुला बाबा बोळावताहेत. ”* “ कशाला १ ” “ त मळा काय माहीत १: ते आपल्या गांवचे जमीदार बाबू आहेत ना! ते आले आहेत. त्यांनीच तुला बोलावून आणायला सांगितलंय ! ” काशीनाथानं हळुहळु पोथी बंद केली व प्रियब्राबू आणि त्याचे मामा बसले होते तिथं येऊन तो बसला. प्रियबाबूनीं एकदां त्याला चांगलं नखशिखान्त पाहून घेतलं आणि ते म्हणाले, “ कुठं गेला होतास १ ” “: भट्टाचार्य महाशयांच्या पाठशाळेत अभ्यास करीत होतों. '' “ व्याकरण शिकून झालं १” काशीनाथ मान हालवून म्हणाला, ** होय, झालं.” “ साहित्य शिकला आहेस १” “ साधारण शिकलोय. *' “ सध्यां काय शिकतो आहेस १ ” “: सांख्य-द्शन ! ” प्रिय बाबू म्हणाले, ** बरं आहे; चाळं दे. ”